Αρχικά, θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για την καθυστέρηση του ανεβάσματος του πρώτου μου post στην συγκεκριμένη σελίδα.
Αφορμή για το πρώτο μου blog, είναι ο θάνατος ενός ανθρώπου πριν λίγες εβδομάδες στα επεισόδια της Λεωφόρου Λαυρίου. Τώρα πιά που, δυστυχώς, το θέμα ξεχάστηκε θέλω να γράψω κάποιες απόψεις μου επ'αυτού.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω πως ότι γράψω αποτελεί προσωπική άποψη απαλλαγμένη από συλλογικές προτιμήσεις. Εκ των προτέρων σημειώνω ότι είμαι φίλαθλος, όχι οπαδός, του Ολυμπιακού, αλλά αυτή θα ήταν η άποψή μου αν στην θέση του οπαδού του Παναθηναϊκού, ήταν κάποιος αντίστοιχος του Ολυμπιακού η οποιασδήποτε άλλης ομάδας.
Αρχίζω λοιπόν με το νεκρό. Μου προκαλεί περιέργεια η προσπάθεια που καταβάλλεται από ορισμένους να ηρωοποιήσουν τον νεαρό. Γιατί άραγε; Κατανοώ και επαυξάνω ότι πρέπει να σεβόμαστε τους νεκρούς αλλά μέχρι εκεί. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν ένας απλός οπαδός που βρέθηκε καταλάθος στον τόπο των επεισοδείων. Μιλάμε για ένα χούλιγκαν που οπλίστηκε για να πάει να δείρει ή και να σκοτώσει. Η πιο σωστή κουβέντα που άκουσα από τα ΜΜΕ όλο αυτό τον καιρό, είναι ότι το θύμα θα μπορούσε να είναι θύτης. Συμφωνώ με την ευχή να είναι ο τελευταίος νεκρός που θρηνούμε, όχι όμως να τον κάνουμε και ήρωα.
Θα πει κάποιος ότι σκοτώθηκε λόγω της αγάπης για την ομάδα του. Αυτό είναι αλήθεια καθώς η γέννηση και η εξάπλωση του χουλιγκανισμού οφείλεται σε αυτή ακριβώς την παθολογική αγάπη. Αναπτύσσεται είτε λόγω περιορισμένου μορφωτικού επιπέδου είτε λόγω περιορισμένης ευφυίας των ανθρώπων που αποτελούν τους λεγόμενους στρατούς των ομάδων. Όχι ότι αυτό δικαιολογεί την δολοφονία ενός ανθρώπου. Τα ανώτερα στελέχη βέβαια, αυτών των << παρατάξεων >> δεν συμμετέχουν από αγάπη για την ομάδα τους αλλά γιατί έχουν να κερδίσουν από την όλη ιστορία, όπως πχ. να πιέσουν καταστάσεις για να πετύχουν ορισμένα πράγματα κ.α . Άλλωστε είναι γνωστό ότι σε αρκετές ομάδες αυτοι που χρησιμοποιούν σαν πιόνια αυτά τα παιδιά είναι οι ίδιοι οι πρόεδροι των ομάδων γεγονός τουλάχιστον εγκληματικό.
Ποιοι φταίνε λοιπόν για το θάνατο του νεαρού; Κατά τη γνώμη μου όλοι. Η αστυνομία που δεν σταμάτησε την πομπή των χούλιγκαν του Ολυμπιακού και δεν πρόλαβε το γεγονός. Οι δημοσιογράφοι που φανατίζουν τον κόσμο μόνο και μόνο για να πουλάνε τις φυλλάδες τους γράφοντας για αυτό τον σκοπό ότι επιπολαιότητα τους κατέβει και μάλιστα πολλές φορές έχοντας εντολή από άλλους για αυτό ( εκδότες, μεγαλόπαράγοντες κλπ.). Η πολιτεία που για μία ακόμα φορά θα πάρει μέτρα , για τα μάτια του κόσμου, που ξέρει πως δεν θα εφαρμοστούν ή θα εφαρμοστούν χωρίς να έχουν κανένα αποτέλεσμα. Οι παράγοντες που είναι οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν την όλη ιστορία αλλά δεν θα το κάνουν λόγω των συμφερόντων τους. Μα τέλος φταίμε εμείς που αγαπάμε τα sports και σε λίγο καιρό θα ξεχάσουμε τι έγινε όπως ξεχάσαμε τόσους που πεθάναν από τη βία στα γήπεδα και τους θυμόμαστε μόνο όταν ξαναγίνει κάτι παρόμοιο.....
Αφορμή για το πρώτο μου blog, είναι ο θάνατος ενός ανθρώπου πριν λίγες εβδομάδες στα επεισόδια της Λεωφόρου Λαυρίου. Τώρα πιά που, δυστυχώς, το θέμα ξεχάστηκε θέλω να γράψω κάποιες απόψεις μου επ'αυτού.
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω πως ότι γράψω αποτελεί προσωπική άποψη απαλλαγμένη από συλλογικές προτιμήσεις. Εκ των προτέρων σημειώνω ότι είμαι φίλαθλος, όχι οπαδός, του Ολυμπιακού, αλλά αυτή θα ήταν η άποψή μου αν στην θέση του οπαδού του Παναθηναϊκού, ήταν κάποιος αντίστοιχος του Ολυμπιακού η οποιασδήποτε άλλης ομάδας.
Αρχίζω λοιπόν με το νεκρό. Μου προκαλεί περιέργεια η προσπάθεια που καταβάλλεται από ορισμένους να ηρωοποιήσουν τον νεαρό. Γιατί άραγε; Κατανοώ και επαυξάνω ότι πρέπει να σεβόμαστε τους νεκρούς αλλά μέχρι εκεί. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν ένας απλός οπαδός που βρέθηκε καταλάθος στον τόπο των επεισοδείων. Μιλάμε για ένα χούλιγκαν που οπλίστηκε για να πάει να δείρει ή και να σκοτώσει. Η πιο σωστή κουβέντα που άκουσα από τα ΜΜΕ όλο αυτό τον καιρό, είναι ότι το θύμα θα μπορούσε να είναι θύτης. Συμφωνώ με την ευχή να είναι ο τελευταίος νεκρός που θρηνούμε, όχι όμως να τον κάνουμε και ήρωα.
Θα πει κάποιος ότι σκοτώθηκε λόγω της αγάπης για την ομάδα του. Αυτό είναι αλήθεια καθώς η γέννηση και η εξάπλωση του χουλιγκανισμού οφείλεται σε αυτή ακριβώς την παθολογική αγάπη. Αναπτύσσεται είτε λόγω περιορισμένου μορφωτικού επιπέδου είτε λόγω περιορισμένης ευφυίας των ανθρώπων που αποτελούν τους λεγόμενους στρατούς των ομάδων. Όχι ότι αυτό δικαιολογεί την δολοφονία ενός ανθρώπου. Τα ανώτερα στελέχη βέβαια, αυτών των << παρατάξεων >> δεν συμμετέχουν από αγάπη για την ομάδα τους αλλά γιατί έχουν να κερδίσουν από την όλη ιστορία, όπως πχ. να πιέσουν καταστάσεις για να πετύχουν ορισμένα πράγματα κ.α . Άλλωστε είναι γνωστό ότι σε αρκετές ομάδες αυτοι που χρησιμοποιούν σαν πιόνια αυτά τα παιδιά είναι οι ίδιοι οι πρόεδροι των ομάδων γεγονός τουλάχιστον εγκληματικό.
Ποιοι φταίνε λοιπόν για το θάνατο του νεαρού; Κατά τη γνώμη μου όλοι. Η αστυνομία που δεν σταμάτησε την πομπή των χούλιγκαν του Ολυμπιακού και δεν πρόλαβε το γεγονός. Οι δημοσιογράφοι που φανατίζουν τον κόσμο μόνο και μόνο για να πουλάνε τις φυλλάδες τους γράφοντας για αυτό τον σκοπό ότι επιπολαιότητα τους κατέβει και μάλιστα πολλές φορές έχοντας εντολή από άλλους για αυτό ( εκδότες, μεγαλόπαράγοντες κλπ.). Η πολιτεία που για μία ακόμα φορά θα πάρει μέτρα , για τα μάτια του κόσμου, που ξέρει πως δεν θα εφαρμοστούν ή θα εφαρμοστούν χωρίς να έχουν κανένα αποτέλεσμα. Οι παράγοντες που είναι οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν την όλη ιστορία αλλά δεν θα το κάνουν λόγω των συμφερόντων τους. Μα τέλος φταίμε εμείς που αγαπάμε τα sports και σε λίγο καιρό θα ξεχάσουμε τι έγινε όπως ξεχάσαμε τόσους που πεθάναν από τη βία στα γήπεδα και τους θυμόμαστε μόνο όταν ξαναγίνει κάτι παρόμοιο.....
