Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Γνώμες... express(2)

Είχα γράψει πριν 2 χρόνια πέντε σειρές για κάποια πολύ καλά παιχνίδια που έπαιζα τότε. Κάτι που είναι άδικο γιατί είναι τίτλοι που είτε μου άρεσαν πολύ, πχ Saboteur, είτε είχαν αντίκτυπο στη βιομηχανία του gaming,πχ Limbo, Bioshock, Assassin's Creed.  Ελέω έλλειψης χρόνου όμως και αυτό καλό είναι.Και επειδή χρόνος δεν υπήρχε ούτε τώρα, και όταν υπήρχε δεν υπήρχε όρεξη, μαζεύτηκαν πάλι αξιόλογοι τίτλοι που αξίζει να γράψω πέντε γραμμές.

Bioshock 2




 Αξιολογότατο sequel. Δεν έκανε το γκελ του πρώτου αλλά προσωπικά μου άρεσε περισσότερο. Ο παίκτης επιστρέφει στην Rapture, χειριζόμενος αυτή τη φορά έναν Big Daddy. Αν και στο PC το port είναι κακό (λόγω κονσολοποίησης του τίτλου, DirectX 10 και συνδυασμού steamworks και xbox live), ο ρυθμός του παιχνιδιού είναι καλύτερος, οι εχθροί περισσότεροι και γενικά το 'τζέρτζελο' περισσότερο.

Lost Odyssey(Xbox 360)




To πρώτο JRPG που τερμάτισα. Και μιλάμε για ένα αριστούργημα. Από τον δημιουργό της σειράς Final Fantasy και με σκοπό να ενισχύσει το Χbox 360 στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, κάτι που τελικά δεν κατάφερε. Με παίδεψε αρκετά, καθώς το είχα ξεκινήσει πέρσι το χειμώνα. Πολύ καλή ιστορία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Ειδικά τα όνειρα του πρωταγωνιστή, μία ενότητα που δεν υπάρχει σε άλλα JRPGs προσθέτουν και συγκίνηση. Κορυφαίος τίτλος και must see για τους λάτρεις των JRPGs.

Spiderman: Web of Shadows(Xbox 360)




Ο Spidey σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που φτιάχτηκε ποτέ με αυτόν πρωταγωνιστή. Sandbox τίτλος με καλό σενάριο, πολύ δράση, αξιόλογα boss fights και gameplay που σε κρατάει. Ο Spidey έχει 2 στολές, τόσο τη κλασική όσο και την εξωγήινη με ξεχωριστές κινήσεις η καθεμία αλλά και  κάποιες επιλογές μέσα στο παιχνίδι,  με βάση τις οποίες διαμορφώνεται το τέλος του παιχνιδιού. Πραγματικά τον ευχαριστήθηκα τον τίτλο.

Stacking(Xbox 360)




Πανέξυπνος τίτλος που βασίζεται στη λογική των ρώσικων κουκλών matroska, ή μπαμπούσκα όπως τις λέμε στην Ελλάδα. Ουσιαστικά είναι ένα adventure που η μικρότερη κούκλα του παιχνιδιού, δεν θυμάμαι ονόματα τώρα, προσπαθεί να ξαναβρεί τα μέλη της πολυπληθούς οικογένειάς του, που έχουν φυλακιστεί από τον κακό βαρόνο του παιχνιδιού. Ο ήρωας λόγω μεγέθους μπορεί να μπει σε μεγαλύτερες κούκλες και αυτές σε μεγαλύτερες κοκ και έτσι να ελέγχει χαρακτήρες ώστε να διαπερνά εμπόδια, να επιλύει καταστάσεις κλπ. Το art direction του τίτλου είναι καταπληκτικό θυμίζοντας έντονα Αμερική αρχές του 20ου αιώνα, και το χιούμορ, όπως σε κάθε δημιουργία της Double Fine κατακλύζει το παιχνίδι.

Brutal Legend(Xbox 360)


Ένας ύμνος στη hard rock/metal σκηνή πάλι από τη Double Fine. Ένας τίτλος που ξεκινά σαν action και καταλήγει ψευτο-strategy, παρόλα αυτά δεν είναι κακός. Με πολλά ελαττώματα αλλά και πολύ αγάπη φτιαγμένο. Προσωπικά επειδή δεν είμαι μεταλάς αν και έχω κάποια ακούσματα, δεν κατάλαβα όλες τις αναφορές του τίτλου. Σίγουρα κάποιος πιο σχετικός θα το χαιρόταν καλύτερα. Στο παιχνίδι δίνουν τη φωνή τους πολλά ονόματα της rock/metal σκηνής,πχ Lemmy,Ozborne αλλά τη καλύτερη δουλειά τη κάνει ο Jack Black στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

PS.
Vampire: Bloodlines


To παλιότερο παιχνίδι από τη λίστα, το έπαιξα το χειμώνα και το θυμήθηκα αφού δημοσίευσα το post. Ένα από τα καλύτερα και ατμοσφαιρικότερα RPGs που έχω παίξει ποτέ. Απλά καταπληκτικό παιχνίδι. Ανήκει στη κατηγορία παιχνιδιών που το παιχνίδι βγήκε με άπειρα bugs.Λύθηκαν κάποια από τους developers και τη σκυτάλη πήρε η κοινότητα που έχει φέρει το παιχνίδι στα ίσα του. Μάλιστα η υποστήριξη είναι τέτοια που ακόμα βγαίνουν unofficial patches. Επίσης έχουν βγει και άπειρα mods που κάνουν άνω κάτω το παιχνίδι για όποιον θέλει να ασχοληθεί.

Gothic 3



Έχοντας λατρέψει τα 1 και 2 της σειράς ασχολήθηκα και με αυτό. To καλύτερο soundtrack που έχω ακούσει σε παιχνίδι, αλλά ο τίτλος με παίδευσε αρκετά με διάφορα bugs. Όπως επίσης με τις γενικές κατευθύνσεις που δίναν οι διάφοροι NPCs. Με το ζόρι το τερμάτισα και σίγουρα δεν το χάρηκα όσο τα 1 και 2.