Έξω απο το Champions League ο Θρύλος

Ο Ολυμπιακός κατάφερε τελικά παρά το θετικό κλίμα που υπήρχε τις τελευταίες μέρες να αποκλειστεί από τον θεσμό του Champions League, πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια. Βέβαια η ζημιά είχε γίνει στη Κύπρο και εχθές απλά επιβεβαιώθηκε πως η Ανόρθωση είναι η πρώτη ομάδα της Κύπρου που θα πάρει μέρος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Τα πολλά λάθη της διοίκησης και του προπονητή οδήγησαν σε μία αποτυχία άνευ προηγουμένου. Δεν θα κάτσω σαν μετά Χριστό προφήτης να πω ποιά τα λάθη του προπονητή. Είναι χαρακτηριστικό πως καμία ανάλυση από δημοσιογράφους του παιχνιδιού δεν συμφωνεί με κάποια άλλη.Οι μισοί λένε κορυφαίο το Μπελούτσι και οι άλλοι μισοί τον Λέτο ή το Ντουντού
Παρόλα αυτά στο δεύτερο ημίχρονο του χθεσινού παιχνιδιού, η ομάδα έδειξε κάποια καλά στοιχεία που αν δουλευτούν μπορεί να οδηγήσουν την ομάδα σε πολύ καλούς δρόμους. Όπως έχω ξαναγράψει μια πορεία στο κύπελλο UEFA μόνο ντροπή δεν είναι.Επιπλέον είναι και το μόνο ευρωπαϊκό κύπελλο που μπορεί να πάρει ελληνική ομάδα.
Τελειώνοντας να πω πως είναι καταδικαστέα η συμπεριφορά προς τους Κύπριους φιλάθλους αλλά και προς την ομάδα της Ανόρθωσης, όπως και καταδικαστέα είναι η συμπεριφορά των Κυπρίων όταν η ομάδα κατέβηκε στο νησί για τον πρώτο αγώνα

Ολυμπιακοί και λίγα μετάλλια

Τελείωσαν οι ολυμπιακοί αγώνες του Πεκίνου, και στην Ελλάδα υπάρχει ανησυχία για τα λίγα μετάλλια που συλλέξαμε σε εθνικό επίπεδο.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει πολλοί είναι πως είμαστε μία μικρή σε έκταση χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων, με μηδαμινές υποδομές, παρόλο που έχουμε διοργανώσει μέχρι και ολυμπιακούς αγώνες.Για μία τόσο μικρή χώρα τα 4 μετάλλια δεν είναι λίγα. Με λίγη τύχη θα μπορούσαν να είναι παραπάνω (πχ. μπάσκετ και τζούντο). Το οτί ούτε ένα από τα 4 δεν ήταν χρυσό μπορεί να αποδοθεί στη τύχη και στα διάφορα συμφέροντα σε συγκεκριμένα αθλήματα (όπως στο Tae kwon do). Προσωπικά, θεωρώ υπερβολικά τα 10+ μετάλλια στο Σύδνεϋ. Δεν μιλάμε για την Αθήνα καθώς εκεί είχαμε περισσότερους αθλητές από ποτέ. Αρκετά από τα μετάλλια αυτά δε, πλέον είναι δύσκολο να θεωρηθούν καθαρά μετά τις ιστορίες της άρσης βαρών και του στίβου που ταλάνισαν την καθημερινότητα μας πριν λίγο καιρό.
Μεγάλο ρόλο παίζουν και οι υποδομές.Όταν ένα παιδί μεγαλώνοντας δεν βρίσκει χρόνο και χώρο για να αθληθεί, τότε δεν θα το κάνει. Άρα δεν θα έχουμε ανάπτυξη του αθλητισμού. Διστυχώς δεν αρκούν μόνο οι υποδομές μα είναι μία καλή αρχή.
Είναι σίγουρο ότι με την ανάπτυξη του doping παγκοσμίως στο μέλλον τα μετάλλια θα είναι ακόμα πιο δύσκολη υπόθεση, αν η πολιτεία υοθετήσει τη δέσμευση για καθαρό αθλητισμό. Καλώς ή κακώς δύο δρόμοι ανοίγονται. Ή θα πάμε για καθαρά και λίγα μετάλλια ή θα αγοράσουμε κάποια νέα τεχνολογία doping από κάποια μεγάλη δύναμη του αθλητισμού και τα μετάλλια θα συνεχίσουν να έρχονται. Μέχρι βέβαια να μπορέσει να εντοπίσει αυτή την τεχνολογία η WADA

5η πάλι η Εθνική!

Εχθές και σήμερα, απλά δεν μιλιέμαι. Η εθνική για τρίτη Ολυμπιάδα κατακτά την 5η θέση και όπως στους Ολυμπιακούς της Αθήνας χάνει τους ημιτελικούς για ένα τρίποντο.
Το παιχνίδι ήταν πολύ ποιοτικό με τους Αργεντίνους να έχουν σε μεγάλη μέρα τους Ντελφίνο και Τζινόμπιλι.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι δεν το είδα για αυτό και δεν το αναλύω παραπάνω. Ούτε θα κρίνω τη τελευταία φάση, θα ήταν νομίζω άδικο. Είχα δει τον αγώνα που έγινε πριν 4 χρόνια στην πατρίδα μας που η εθνική έχασε από την Αργεντινή αν και προηγούταν μέχρι και 14 πόντους λίγα λεπτά πριν το τέλος. Εκείνο το ματς ήταν αυτοκτονικό από την Εθνική. Στο χθεσινό η εθνική ήταν αυτή που κυνήγαγε το σκορ προς το τέλος.
Τότε , οταν η Αργεντινή πήρε το χρυσό ήξερα πως μπορούσε κάλλιστα στη θέση της να είναι η δική μας εθνική, μιας και τους είχαμε κολλήσει κυριολεκτικά στον τοίχο. Φέτος όμως η Αργεντινή δεν είναι τόσο καλή όπως τότε. Το παράλογο είναι πως η Εθνική μπορεί να μην είναι , όπως νόμιζα, η καλύτερη όλων των εποχών αλλά από το 2004 είναι πολύ καλύτερη.
Ίσως να φταίει η κόυραση ή ο κορεσμός που έχουν πλέον κάποιοι παίκτες. Μην ξεχνάμε πως εδώ και 4 χρόνια τα παιδιά κάνουν ελάχιστες μέρες διακοπές. Φέτος δε, εξαιτίας προολυμπιακού αλλά και ολυμπιακού τουρνουά ακόμα λιγότερες.
Ευχή μοναδική να μην μείνει κανένα κουσούρι όπως να τους ¨κόβονται¨ τα πόδια κάθε φορά που φτάνουν στα προημιτελικά των επόμενων ολυμπιακών τουρνουά ή κάθε φορά που θα παίζουν με την ομάδα από την χώρα του ταγκό.

Ήρθε ο Ντιόγο!

Εχθές μετά από 30 -40 μέρες προσπαθειών, ήρθε στην Ελλάδα ο Ντιόγο. Αν ο παίκτης δεν είναι κουτσός, θα περασει σήμερα από ιατρικές εξετάσεις και θα υπογράψει το νέο του συμβόλαιο.
Σημερινές ενδείξεις δείχνουν πως αυτή θα είναι και η τελευταία μεταγραφή του Ολυμπιακού. Η ομάδα βέβαια πονάει στη θέση του αμυντικού χάφ που θα κόβει τις επιθέσεις των αντιπάλων, σε ένα παίκτη τύπου Λεντέσμα δηλαδή, αλλά αυτό ουδόλως ανησυχεί τους διηκούντες. Την επόμενη Τετάρτη η ομάδα μπορεί να βάλει 4 γκολ. Χωρίς όμως τέτοιο αμυντικό χαφ πόσα θα φάει; Να ετοιμαζόμαστε δηλαδή για νέες τεσσάρες και πεντάρες εις τας Ευρώπας.
Ο σχεδιασμός των μεταγραφών βέβαια είναι απλά μοναδικός. Ισάξιος ομάδων της τρίτης εθνικής του Ουζμπεκιστάν. Αγοράζεις ένα παίκτη 10 εκ.ευρώ και δεν μπορείς να τον έχεις διαθέσιμο στο ματς της χρονιάς.
Τέλος πάντων αυτά βέβαια δεν εχουν σημασία γιατι "Ήρθε ο Ντιόγο!"

Ολυμπιακοί και κολύμβηση

Εντάξει, αν είχε κάποιος αμφιβολίες για το πόσο καθαροί είναι οι φετινοί Ολυμπιακοί αγώνες, μετά τον τελικό της κολύμβησης όπου οι 5 από τις οχτώ ομάδες σπάσανε το παγκόσμιο ρεκόρ, δε νομίζω να έχει πια. Μετά από αυτό τον αγώνα αλλά και τους υπόλοιπους που ακολούθησαν όπου σε κάθε προκριματική σειρά έσπαγε και ένα παγκόσμιο ρεκόρ, νομίζω πως η ΔΟΕ θα έπρεπε να το <<κλείσει>> το άθλημα. Να το αποβάλλει από τους Ολυμπιακούς διαπαντώς. Χαρακτηριστικό ήταν πως ούτε οι εκφωνητές δεν μπορούσαν να εξηγήσουν στο κοινό πως είναι δυνατό σε ένα προκριματικό να σπάει το παγκόσμιο ρεκόρ και στον αμέσως επόμενο να ξανασπάει. Αναγκάζονταν οι άμοιροι να γελάνε αμήχανα.
Οι άνθρωποι είναι προφανές ότι παίρνουν κάτι που η ΔΟΕ και η WADA δεν μπορούν να βρουν. Οι ανυποψίαστοι βέβαια, μπορούν να θεωρούν πως τα ρεκόρ οφείλονται στα τελευταίας τεχνολογίας μαγιό. Είναι και αυτό μια λύση, που λέει και ο Καβάφης.

Εκεί στη Κύπρο...

...έξω απο τα γραφεία της Ανόρθωσης, πρέπει να φτιάξουν ένα άγαλμα στον πρόεδρο του Ολυμπιακού για τις εμπνεύσεις του, μέσα στο καλοκαίρι, για τις μεταγραφές της ομάδας. Όταν κυνηγάς έναν 20χρονο στράϊκερ της β΄ κατηγορίας της Βραζιλίας 1 μήνα και μεταγραφές άλλες δεν κάνεις, ώστε να βοηθήσουν στον γ΄ προκριματικό γύρο, λογικό είναι να χάνεις από την Ανόρθωση.
Αφήστε που πλέον αμφιβάλλω αν πάρει τον Ντιόγο. Να σκάσει 10 εκατομύρια για να τον έχει στο UEFA; Όχι οτι θα μας κακοέπεφτε μία αξιοπρεπής παρουσία εκεί, αλλά κάποιοι στη διοίκηση δεν δείχνουν διατεθειμένοι να επενδύσουν στο κύπελλο UEFA.
Λάθη έγιναν και από τον προπονητή αλλά από τη στιγμή που δεν έχει πάικτες στις θέσεις που θέλει είναι δικαιολογημένος.
Είναι πάντως θετικό πως το σύνολο του τύπου ρίχνει περισσότερες ευθύνες στη διοίκηση παρά στο προπονητή. Να αρχίσουν να ξυπνάνε κάποιοι....
Αν και μου αρέσει να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, δεν βλέπω τι μπορεί να αλλάξει σε 15 μέρες και ο Ολυμπιακός να κερδίσει με 4 γκολ διαφορά την Ανόρθωση.

Αυτοί είμαστε...

Το παρακάτω συμβάν έγινε σήμερα στο μετρό καθώς επέστρεφα από τη δουλειά. Ο συρμός που ερχόταν από αεροδρόμιο είχε βαγόνια με θέσεις σε τριάδες, αυτά που οι δύο θέσεις είναι κάθετες με τη τρίτη που βρίσκεται απέναντί τους.
Μπαίνοντας κάθησα σε μία μονή θέση. Στην απέναντι τριάδα ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων καθόταν στις δύο κολλητές θέσεις και είχαν αφήσει τα πράγματά τους πάνω και γύρω από τη μονή. Μετά από εμένα ήρθαν και δύο κόπελες, βαλκανικής προέλευσης, μη ρωτάτε εθνικότητα δεν ξέρω. Η μία κάθησε στη κενή θέση στη δικιά μου τριάδα και η άλλη, ελλείψει άλλης θέσης έμεινε όρθια. Το ζευγάρι αν και έβλεπε ότι σιγά σιγά γέμιζε το τραίνο δεν κουνούσε τα πράγματα του καθόλου. Κάποια στιγμή η όρθια κοπέλα τους κοίταξε με "μισό" μάτι και κάτι ψυθήρισε στη μητρική της γλώσσα. Εκείνη τη στιγμή ευχόμουν πραγματικά να τους μπινελίκωνε και άγρια μάλιστα.
Με είχε νευριάσει απίστευτα η απάθειά τους. Να είναι όρθιοι οι μισοί άνθρωποι του τραίνου για να κάθονται τα πράγματα; Στην Ελλάδα δυστυχώς νομίζουμε πως αν είμαστε κάπου αυτομάτως μας ανήκει αυτό το μέρος. Μιλάμε για ρατσισμό από άνθρωπο προς άνθρωπο.
Κάπου κοντά στο τέλος ήρθε το μόνο είδος ανθρώπου που θα μπορούσε να αλλάξει αυτη τη κατάσταση, μία ηλικιωμένη γυναίκα, που ζήτησε ευγενικά, είναι η αλήθεια, να καθίσει στη θέση αυτή.
Κατέβηκα αηδιασμένος από το τραίνο στο Σύνταγμα. Θυμόμουν ακόμα το βλέμμα της όρθιας κοπελιάς και σκεφτόμουν: "Βρίσε κοπελιά. Αυτοί είμαστε, μας αξίζει"

Αυτή η εβδομάδα...

Αν και μόνο αν, που λέγαμε στα μαθηματικά στο λύκειο, ξεπεράσει κανείς το ψυχολογικό σοκ που προκαλεί η απουσία του 80% των συναδέλφων ( να μην πάνε και αυτοί διακοπές;), αυτή η εβδομάδα αναμένεται χαλαρή. Άλλωστε η έλλειψη τόσου κόσμου ισοδυναμεί με ησυχία, και σε τέτοιες στιγμές είναι που προσωπικά αποδίδω καλύτερα.
Ζήλια, φθόνος και λοιπά κάκα αισθήματα για τους αδειούχους συναδέλφους δεν υφίστανται, αφού οι φετινές διακοπές ήταν super.
Τώρα τα κεφάλια μέσα!

Ρητορικό ερώτημα ενόψει Ολυμπιακών αγώνων...

Αυτά τα περί καθαρών Ολυμπιακών Αγώνων είναι αστεία πράγματα. Δηλαδή αν δεν βρεθεί κανένας ντοπαρισμένος θα πει πως οι αγώνες είναι καθαροί; Το πιο πιθανό είναι, όσοι παίρνουν, να παίρνουν έτσι τις "απαγορευμένες" ώστε να μην είναι ανιχνεύσιμες, ή να τις έπαιρναν την περίοδο της προετοιμασίας.
Μη κοροϊδευόμαστε δηλαδή!

Lost: Τελειώνοντας τον 3ο κύκλο!

Όπως έχω ξαναγράψει το Lost είναι η κορυφαία σειρά στον κόσμο που έχει γυριστεί μέχρι σήμερα. Κάθε επεισόδιο τα σπάει. Νομίζεις πως ξέρεις τι θα δεις και όμως κάθε επεισόδιο καταφέρνει και σε εκπλήσσει.
Αναρωτιόμουν παλιότερα αν θα μπορούσε κάποιο σήριαλ, όπως το Heroes ή και αργότερα το Prison Break να το ξεπεπεράσει σε πλοκή και διάρκεια. Όμως όσο και αν προσπάθησαν τα υπόλοιπα σήριαλς δεν μπορούν να αντέξουν στον ανταγωνισμό. Έκαναν "κοιλιά" από την 2η κιόλας σεζόν.
Έτσι και στο τρίτο κύκλο με 24 "γεμάτα" επεισόδια και το τελευταίο που σε κάνει να σκέφτεσαι τί άλλο μπορεί να γίνει; Θα μπορούσε κάλλιστα το σήριαλ να τελειώσει εδώ! Και όμως έχω ακούσει πως η επόμενη σεζόν είναι απλά απίστευτη.
Με απίστευτη φωτογραφία, καλοδουλεμένο σενάριο και τρομερή σκηνοθεσία το Lost υπόσχεται κάποιες σεζόν ακόμα, γεμάτες μυστήριο και ανατροπές