Σε προηγούμενο post είχα γράψει για το format που έκανα στο PC στα Windows. Το μόνο μειονέκτημα πλέον ήταν που δεν εμφανιζόταν πουθενά ο GRUB και άρα και η εγκατάσταση του Linux.
Σήμερα λοιπόν surf-άροντας στο blog του Πάρι, στα προτεινόμενα βρήκα ένα ενδιαφέρον blog που σε παλιότερο post απαντούσε στην απορία μου αναλυτικότατα.
Αυτά είναι!!! Ο άνθρωπος με γλύτωσε από τον κόπο του ψαξίματος. Μεγάλο προτέρημα τελικά το blogging.
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009
Hot 'n' Cold
Πήγα γυμναστήριο σήμερα μετά από αποχή 10 ημερών λόγω κρυολογήματος.
Το τραγουδάκι μου ήταν συμπαθές, όχι πια, και θεωρείται από τα σουξέ της εποχής.Μέσα σε 1 ώρα και κάτι πρέπει να το άκουσα 6-7 φορές. Έλεος ρε παιδιά! Το σιχάθηκα, αφού έπαιζε σχεδόν τραγούδι παρά τραγούδι. Ήθελα να ήξερα οι γυμναστές που είναι όλη μέρα εκεί δεν το βαρέθηκαν;
Το τραγουδάκι μου ήταν συμπαθές, όχι πια, και θεωρείται από τα σουξέ της εποχής.Μέσα σε 1 ώρα και κάτι πρέπει να το άκουσα 6-7 φορές. Έλεος ρε παιδιά! Το σιχάθηκα, αφού έπαιζε σχεδόν τραγούδι παρά τραγούδι. Ήθελα να ήξερα οι γυμναστές που είναι όλη μέρα εκεί δεν το βαρέθηκαν;
Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009
Something changes
Την τελευταία εβδομάδα δεν έχω καθόλου όρεξη για να ασχοληθώ με το αγαπημένο μου hobby, το gaming, με μοναδική εξαίρεση όταν παίζω στο ps2 το Resident Evil 4. Στο PC κάθομαι και ενώ είμαι ένα double-click μακριά το σκέφτομαι.
Εντάξει δεν τα βάφω μαύρα, απλά θα μειώσω τους ρυθμούς με τους οποίους ασχολούμαι, οι οποίοι δεν είναι τόσο υψηλοί όσο νομίζετε. Είναι καιρός στον ελέυθερο χρόνο να ασχολούμαι και με τίποτα άλλο, λίγο πιο χρήσιμο. It's programming time!
Καταρχάς θα κλείσω κάτι κενά που έχω. Τολμώ να πω πως οι γνώσεις μου γύρω από την javascript δεν έιναι και οι καλύτερες δυνατές και αυτό είναι κάτι που, πολύ απλά, δεν πρέπει να συνεχιστεί. Είχα αγοράσει και ένα βιβλίο για AJAX κάποτε, οπότε σε καμία εβδομάδα σκέφτομαι να το ξεκινήσω επιτέλους.
Αμέσως μετά έχω δύο "δρόμους" που σκέφτομαι να ακολουθήσω. Είτε, πιο πιθανό, θα ασχοληθώ με κανένα J2ΕΕ framework, γεγονός πολύ χρήσιμο και επαγγελματικά, είτε θα ασχοληθώ με game programming (OpenGL, XNA Game Studio κ.α) που είναι κάτι με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ και ας θέλει, κυρίως, γνώσεις C# αν και μία τέτοια ενασχόληση δεν βοηθάει ιδιαίτερα στον επαγγελματικό τομέα, τουλάχιστον στη χώρα μας. Και για τις δύο περιπτώσεις έχω βρει αρκετό υλικό για διάβασμα, που μπορεί να παραθέσω σε μεταγενέστερα posts. Όλο αυτό το δίλλημα μπορεί να περιμένει, αλλά είναι κάτι που υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Πες το ωρίμανση, πες το τερτίπι της εποχής, μπορεί πολύ απλά να μη με εντυπωσιάζουν τα games που έχω εγκατεστημένα. Σημασία έχει πως μετά από καιρό, ίσως και επειδή έχει πέσει λίγο ο φόρτος εργασίας στη δουλειά, έχω όρεξη για πράγματα που θα αναβαθμίσουν τις γνωσεις μου σε πολύ ενδιαφέροντες τομείς
Εντάξει δεν τα βάφω μαύρα, απλά θα μειώσω τους ρυθμούς με τους οποίους ασχολούμαι, οι οποίοι δεν είναι τόσο υψηλοί όσο νομίζετε. Είναι καιρός στον ελέυθερο χρόνο να ασχολούμαι και με τίποτα άλλο, λίγο πιο χρήσιμο. It's programming time!
Καταρχάς θα κλείσω κάτι κενά που έχω. Τολμώ να πω πως οι γνώσεις μου γύρω από την javascript δεν έιναι και οι καλύτερες δυνατές και αυτό είναι κάτι που, πολύ απλά, δεν πρέπει να συνεχιστεί. Είχα αγοράσει και ένα βιβλίο για AJAX κάποτε, οπότε σε καμία εβδομάδα σκέφτομαι να το ξεκινήσω επιτέλους.
Αμέσως μετά έχω δύο "δρόμους" που σκέφτομαι να ακολουθήσω. Είτε, πιο πιθανό, θα ασχοληθώ με κανένα J2ΕΕ framework, γεγονός πολύ χρήσιμο και επαγγελματικά, είτε θα ασχοληθώ με game programming (OpenGL, XNA Game Studio κ.α) που είναι κάτι με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ και ας θέλει, κυρίως, γνώσεις C# αν και μία τέτοια ενασχόληση δεν βοηθάει ιδιαίτερα στον επαγγελματικό τομέα, τουλάχιστον στη χώρα μας. Και για τις δύο περιπτώσεις έχω βρει αρκετό υλικό για διάβασμα, που μπορεί να παραθέσω σε μεταγενέστερα posts. Όλο αυτό το δίλλημα μπορεί να περιμένει, αλλά είναι κάτι που υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου.
Πες το ωρίμανση, πες το τερτίπι της εποχής, μπορεί πολύ απλά να μη με εντυπωσιάζουν τα games που έχω εγκατεστημένα. Σημασία έχει πως μετά από καιρό, ίσως και επειδή έχει πέσει λίγο ο φόρτος εργασίας στη δουλειά, έχω όρεξη για πράγματα που θα αναβαθμίσουν τις γνωσεις μου σε πολύ ενδιαφέροντες τομείς
Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009
Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009
Penumbra series
Αυτό το διάστημα ασχολήθηκα με τη σειρά Penumbra. Τα Penumbra είναι adventures πρώτου προσώπου με κύριο χαρακτηριστικό την ατμόσφαιρα τρόπου που διαχέει τους τίτλους της σειράς, εξαιρουμένου του expansion του δεύτερου τίτλου.
Θα μπορούσα να κάνω ένα post για κάθε τίτλο αλλά αφού το ένα είναι συνέχεια του άλλου και τα γραφικά είναι λίγο πολύ τα ίδια και στους τρεις τίτλους, δεν υπάρχει λόγος. Εγκυκλοπαιδικά, πριν τη δημιουργία της σειράς οι προγραμματιστές της Frictional Games είχαν δημιουργήσει ένα demo για να δείξουν τις δυνατότητες της μηχανής γραφικών που δημιούργησαν. Από την επιτυχία του demo αυτού αποφασίστηκε να δημιουργηθει η σειρά.
Γραφικά, δεν μπορούμε να ζητήσουμε πολλά από ένα adventure αλλά το συγκεκριμένο είναι πολύ δουλεμένο στο τομέα αυτό. Φωτοσκιάσεις κατάλληλες για το ύφος της σειράς αλλά και εφέ που προσδίδουν στη σειρά όπως το motionblur και άλλα. Σχεδόν όλα τα εφέ μπορούν να ενεργοποιηθούν και να απενεργοποιηθούν, έτσι ώστε να είναι playable η σειρά και σε παλιότερα μηχανήματα.Παρόλο που στη σειρά υπάρχουν χαρακτήρες σε κίνηση (animated), αρνητική εντύπωση μου έκανε πως δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος έτσι. Όλοι όσοι βρισκεις είναι νεκροί.Ηχητικά, το παιχνίδι είναι πολύ καλό. Όταν πλησιάζει ένας εχθρός το μουσικό background αλλάζει και σε συνδυασμό με το βαριανάσεμα από τον ήρωα δημιουργεί μια αγχωτική κατάσταση στον παίχτη. Γενικά ο ήχος είναι για σεμινάριο και προσθέτει πολύ στην ατμόσφαιρα των παιχνιδιών.
To Penumbra Overture είναι το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Αφηγείται την ιστορία του Philip που αφού κηδεύει τη μητέρα του, λαμβάνει ένα γράμμα με πληροφορίες για τον πατέρα του που θεωρούσε νεκρό.Οι πληροφορίες αυτές θα τον οδηγήσουν τελικά σε ένα απομονομένο μέρος στη Γροιλανδία.Εκεί ξεκινά το παιχνίδι. Το μόνο κακό της εισαγωγής είναι πως αυτή περιγράφεται με στατικές εικόνες. Ίσως όμως αυτό να γίνεται και για ατμόσφαίρα.
Σε αυτό το τίτλο, ο παίκτης έχει στη κατοχή του κάποια όπλα για να προφυλαχτεί από τους εχθρούς αλλά η καλύτερη προσέγγιση είναι το stealth.
Το Penumbra Black Prague είναι η συνέχεια της φοβερής ιστορίας του Philip και ξεκινά από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος τίτλος. Έχω την εντύπωση πως στο δεύτερο τίτλο η μηχανή γραφικών έχει βελτιωθεί. Το διαφορετικό σε αυτό το παιχνίδι είναι πως δεν υπάρχουν καθόλου όπλα. Έτσι η μόνη λύση είναι το stealth.
To Requiem είναι expansion του δεύτερου τίτλου και άρα δεν παίζει χωρίς αυτός να είναι εγκατεστημένος. Είναι το τέλος της ιστορίας. Αν ο παίκτης μπορέσει να βρει όλα τα κρυμμένα artifacts τότε μπορεί να δει ένα δεύτερο τέλος στην ιστορία, το οποίο είναι καλύτερο από το πρώτο.
Εδώ απουσιάζει πλήρως η ατμόσφαιρα που υπήρχε στα δύο προηγούμενα αλλά οι γρίφοι αποζημιώνουν πλήρως, όπως και ο πλουραλισμός των levels.
Η σειρά Penumbra αποτελεί μία από τις καλύτερες survival-horror σειρές για PC και ας είναι adventures. Δεν είναι κάτι το μοναδικό στην ιστορία του gaming αλλά εγώ πραγματικά διασκέδασα με όλη τη σειρά και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Θα μπορούσα να κάνω ένα post για κάθε τίτλο αλλά αφού το ένα είναι συνέχεια του άλλου και τα γραφικά είναι λίγο πολύ τα ίδια και στους τρεις τίτλους, δεν υπάρχει λόγος. Εγκυκλοπαιδικά, πριν τη δημιουργία της σειράς οι προγραμματιστές της Frictional Games είχαν δημιουργήσει ένα demo για να δείξουν τις δυνατότητες της μηχανής γραφικών που δημιούργησαν. Από την επιτυχία του demo αυτού αποφασίστηκε να δημιουργηθει η σειρά.
Γραφικά, δεν μπορούμε να ζητήσουμε πολλά από ένα adventure αλλά το συγκεκριμένο είναι πολύ δουλεμένο στο τομέα αυτό. Φωτοσκιάσεις κατάλληλες για το ύφος της σειράς αλλά και εφέ που προσδίδουν στη σειρά όπως το motionblur και άλλα. Σχεδόν όλα τα εφέ μπορούν να ενεργοποιηθούν και να απενεργοποιηθούν, έτσι ώστε να είναι playable η σειρά και σε παλιότερα μηχανήματα.Παρόλο που στη σειρά υπάρχουν χαρακτήρες σε κίνηση (animated), αρνητική εντύπωση μου έκανε πως δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος έτσι. Όλοι όσοι βρισκεις είναι νεκροί.Ηχητικά, το παιχνίδι είναι πολύ καλό. Όταν πλησιάζει ένας εχθρός το μουσικό background αλλάζει και σε συνδυασμό με το βαριανάσεμα από τον ήρωα δημιουργεί μια αγχωτική κατάσταση στον παίχτη. Γενικά ο ήχος είναι για σεμινάριο και προσθέτει πολύ στην ατμόσφαιρα των παιχνιδιών.
To Penumbra Overture είναι το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Αφηγείται την ιστορία του Philip που αφού κηδεύει τη μητέρα του, λαμβάνει ένα γράμμα με πληροφορίες για τον πατέρα του που θεωρούσε νεκρό.Οι πληροφορίες αυτές θα τον οδηγήσουν τελικά σε ένα απομονομένο μέρος στη Γροιλανδία.Εκεί ξεκινά το παιχνίδι. Το μόνο κακό της εισαγωγής είναι πως αυτή περιγράφεται με στατικές εικόνες. Ίσως όμως αυτό να γίνεται και για ατμόσφαίρα.
Σε αυτό το τίτλο, ο παίκτης έχει στη κατοχή του κάποια όπλα για να προφυλαχτεί από τους εχθρούς αλλά η καλύτερη προσέγγιση είναι το stealth.
Το Penumbra Black Prague είναι η συνέχεια της φοβερής ιστορίας του Philip και ξεκινά από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος τίτλος. Έχω την εντύπωση πως στο δεύτερο τίτλο η μηχανή γραφικών έχει βελτιωθεί. Το διαφορετικό σε αυτό το παιχνίδι είναι πως δεν υπάρχουν καθόλου όπλα. Έτσι η μόνη λύση είναι το stealth.
To Requiem είναι expansion του δεύτερου τίτλου και άρα δεν παίζει χωρίς αυτός να είναι εγκατεστημένος. Είναι το τέλος της ιστορίας. Αν ο παίκτης μπορέσει να βρει όλα τα κρυμμένα artifacts τότε μπορεί να δει ένα δεύτερο τέλος στην ιστορία, το οποίο είναι καλύτερο από το πρώτο.
Εδώ απουσιάζει πλήρως η ατμόσφαιρα που υπήρχε στα δύο προηγούμενα αλλά οι γρίφοι αποζημιώνουν πλήρως, όπως και ο πλουραλισμός των levels.
Η σειρά Penumbra αποτελεί μία από τις καλύτερες survival-horror σειρές για PC και ας είναι adventures. Δεν είναι κάτι το μοναδικό στην ιστορία του gaming αλλά εγώ πραγματικά διασκέδασα με όλη τη σειρά και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009
Την εφορία μου μέσα...
Πολλά νεύρα έχω σήμερα. Πέρασα πρωί πρωί από την εφορία και καταφέραν να με κάνουν turbo.Τσάμπα η χαρά που είχα γιατί σήμερα ήταν η τελευταία απόδοση ΦΠΑ σαν ελεύθερος επαγγελματίας.
Το πρόβλημα δεν ήταν ο κόσμος, αφού εξυπηρετήθηκα αμέσως, αλλά αυτά που μου είπε η υπάλληλος στο γραφείο του ΦΠΑ. "Αργήσατε, έπρεπε να ρθείτε μέχρι 10 μέρες αφού είχατε κάνει διακοπή για την απόδοση ΦΠΑ και μέχρι 50 μέρες αργότερα για την εκκαθαριστική". Αυτά βέβαια δεν μου τα είπανε τις μέρες που όργωνα την ΔΟΥ για υπογραφές ώστε να κάνω λήξη επαγγέλματος."Και τώρα;" ρώτησα "πόσο το μαλλί;"."5 ευρώ και κάτι για αυτή τη δήλωση και η εκκαθαριστική θα πάει 50-60 ευρώ το πρόστιμο".
Τι λέτε μωρέ; Σας τα χρωστάω; 1,5 χρόνο και κάτι, ήμουν τύπος και υπογραμμός και πάντα μέσα στις διορίες τους και τώρα θα πληρώσω για κάτι που το ήξεραν μόνο οι ίδιοι και δεν μου το είπε κανεις; Έλεος πια!!!
Το πρόβλημα δεν ήταν ο κόσμος, αφού εξυπηρετήθηκα αμέσως, αλλά αυτά που μου είπε η υπάλληλος στο γραφείο του ΦΠΑ. "Αργήσατε, έπρεπε να ρθείτε μέχρι 10 μέρες αφού είχατε κάνει διακοπή για την απόδοση ΦΠΑ και μέχρι 50 μέρες αργότερα για την εκκαθαριστική". Αυτά βέβαια δεν μου τα είπανε τις μέρες που όργωνα την ΔΟΥ για υπογραφές ώστε να κάνω λήξη επαγγέλματος."Και τώρα;" ρώτησα "πόσο το μαλλί;"."5 ευρώ και κάτι για αυτή τη δήλωση και η εκκαθαριστική θα πάει 50-60 ευρώ το πρόστιμο".
Τι λέτε μωρέ; Σας τα χρωστάω; 1,5 χρόνο και κάτι, ήμουν τύπος και υπογραμμός και πάντα μέσα στις διορίες τους και τώρα θα πληρώσω για κάτι που το ήξεραν μόνο οι ίδιοι και δεν μου το είπε κανεις; Έλεος πια!!!
Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Getting socialized..
Οι δύο προηγούμενες μέρες ήταν γεμάτες, όσον αφορά τις εξόδους καθώς βγήκα και τις δύο νύχτες.
Κάτι τέτοιο έχει να γίνει από την εποχή που ήμουν φοιτητής οπότε έχει για μένα τη δική του αξία.
Το μεγάλο ξεφάντωμα ήταν τη Παρασκευή που πήγαμε σε club. Κέφι, πολύ χορό, ναι είχαμε και από αυτό, και αρκετή ποσότητα αλκοόλ, ήταν μέσα στο πρόγραμμα.
Το Σάββατο ήταν αρκετά πιο ήσυχο. Δείπνο σε συγγενικό σπίτι, και μετά σε μπαρ για ποτό, με μπόλικη κουβεντούλα. Οι παρέες ευτυχώς ήταν super και τις δύο νύχτες.
Με αυτό το τρόπο τελειώνει μία εβδομάδα με αρκετές εξόδους, είχα βγει και τη Δευτέρα(!). Σκοπός όλων αυτών είναι να πολεμήσω την αντικοινωνικότητά μου και πραγματικά αισθάνομαι πως κάτι γίνεται προς αυτή τη κατεύθυνση.
Κάτι τέτοιο έχει να γίνει από την εποχή που ήμουν φοιτητής οπότε έχει για μένα τη δική του αξία.
Το μεγάλο ξεφάντωμα ήταν τη Παρασκευή που πήγαμε σε club. Κέφι, πολύ χορό, ναι είχαμε και από αυτό, και αρκετή ποσότητα αλκοόλ, ήταν μέσα στο πρόγραμμα.
Το Σάββατο ήταν αρκετά πιο ήσυχο. Δείπνο σε συγγενικό σπίτι, και μετά σε μπαρ για ποτό, με μπόλικη κουβεντούλα. Οι παρέες ευτυχώς ήταν super και τις δύο νύχτες.
Με αυτό το τρόπο τελειώνει μία εβδομάδα με αρκετές εξόδους, είχα βγει και τη Δευτέρα(!). Σκοπός όλων αυτών είναι να πολεμήσω την αντικοινωνικότητά μου και πραγματικά αισθάνομαι πως κάτι γίνεται προς αυτή τη κατεύθυνση.
Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009
Αύριο κανονικά το μετρό
Τελικά δουλεύει αύριο το Μετρό. Αναβάλλεται η απεργία, μάλλον για την επόμενη εβδομάδα.
Μακάρι βέβαια να μη γίνει καθόλου. Αλλά τουλάχιστον αύριο δεν θα ταλαιπωρηθούμε.
Μακάρι βέβαια να μη γίνει καθόλου. Αλλά τουλάχιστον αύριο δεν θα ταλαιπωρηθούμε.
Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009
Splinter Cell: Double Agent (PS2)
Το Double Agent είναι το τελευταίο παιχνίδι της σειράς Splinter Cell. Εγώ έπαιξα τη version για το PS2, η οποία πρέπει να είναι η πιο φτωχή όσο αφορά τα γραφικά.
Το παιχνίδι το έφτιαξαν ουσιασικά δύο studios της Ubisoft εξού και υπάρχουν δύο versions, ένα στη Σανγκάη(Xbox 360, Windows, PlayStation 3) και ένα στο Μόντρεαλ(Xbox, PlayStation 2, Nintendo GameCube, Nintendo Wii).
Γραφικά ήταν το απόλυτο ξενέρωμα για μένα μετά τα πολύ καλά γραφικά που είχα δει στο Chaos Theory, τον τρίτο τίτλο της σειράς, το οποίο είχα παίξει σε PC. Το PS2 δυστυχώς δείχνει τα χρονάκια του άν και μετά τα δύο God of War πίστεψα πως η κονσόλα έχει δυνατότητες. Ίσως να έχει μα δεν ασχολούνται πλεόν με αυτές τα studios.
Σε όλους τους άλλους τεχνικούς τομείς το παιχνίδι είναι σε υψηλά επίπεδα.
Αυτό που ξεχωρίζει το παιχνίδι από τα υπόλοιπα της σειράς είναι πως ο χρήστης σε αρκετές φάσεις πρέπει να σκεφτεί πριν να πάρει αποφάσεις αφού δουλέυει για δύο ουσιαστικά εργοδότες. Έτσι κάποιες φορές πρέπει να αποφασίσει αν θα κάνει κάτι ή όχι με αντίκτυπο στο ρου της ιστορίας, αλλά και στη συμπεριφορά των δύο εργοδοτών.
Παρόλο την παραπάνω καλή ιδέα, το παιχνίδι μου έδωσε την εντύπωση πως απλά έχει το ρόλο της γέφυρας μεταξύ των προηγούμενων και αυτών που θα γίνουν στον επόμενο τίτλο της σειράς, κάτι που δεν μου άρεσε.
Γενικά αν και είναι ένα καλό παιχνίδι δεν φτάνει στα ύψη του προηγούμενου Splinter Cell, και αυτό είναι κάτι που φαίνεται και με το παραπάνω σε κάθε fan της σειράς.
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)