Εντάξει έχουν περάσει δύο μέρες από το παιχνίδι, αλλά είναι η πρώτη ώρα που κάθησα στο pc στο σπίτι και είναι ευκαιρία να σχολιάσω τον αγώνα.
Ο Ολυμπιακός πρόσθεσε ένα ακόμα μεγάλο ματς στη χρονιά που διανύουμε. Πληροφοριακά για όποιον δεν είδε το παιχνίδι, αυτό έληξε 0-0. Όποιος δεν έχει δει το παιχνίδι θα νόμίσει πως πιέστηκε ιδιαίτερα από την Τσέλσι. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Με άμυνα γρανίτη που ανάγκασε τον Νικοπολίδη να κάνει ένα από τα πιο εύκολα βράδια του στη διοργάνωση, ο Ολυμπιακός χτύπησε στις αντεπιθέσεις και έκανε δύο κλασσικές ευκαιρίες για γκολ έναντι καμίας σπουδαίας από την Τσέλσι.
Ο Ολυμπιακός πήρε το καλύτερο ισόπαλο αποτέλεσμα στην έδρα του. Αυτό σημαίνει πως με μία ισοπαλία με γκολ μέσα στο Λονδίνο, περνά την Τσέλσι. Και δόξα το Θεό όταν παίζει εκτός έδρας στο Champions League, φέτος βρίσκει το δρόμο για τα δίκτυα. Αν δε, συνεχίσει να παίζει αυτή την απίστευτη άμυνα που έπαιξε στο Φάληρο προχθές, έχει τύχη ακόμα και για διπλό.
Όμως επειδή με τη Τσέλσι παίζουμε, όχι με καμία μπυραρία, το ότι θα αναγκάσει τον Γκράντ (προπονητής Τσέλσι) να χρησιμοποιήσει την πρώτη του 11άδα στον επαναληπτικό είναι μία τεράστια επιτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου