Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Εν όψει Σαββατόβραδου...

Διάβασα εδώ το παρακάτω κείμενο, το οποίο το θεωρώ συγκλονιστικό και γι αυτό το παραθέτω αυτούσιο:
Οδήγηση μετά από χρήση Αλκοόλ...
Μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αφήγηση που ΠΡΕΠΕΙ να φτάσει στους Γονείς και τα Παιδιά όλου του Κόσμου:

"Μαμά, βγήκα με τους φίλους μου. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει:
«Να μην πιω αλκοόλ...».

Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό, που τόσο γλυκά με είχες συμβουλέψει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή. Όταν το πάρτι τέλειωσε, όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου. Ήμουν σίγουρη ότι θα φτάσω σπίτι χωρίς πρόβλημα...

Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε...!
Τώρα είμαι εδώ, ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να λέει:
"Το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο".
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή. Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι "Αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει".

Είμαι σίγουρη ότι το παιδί δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα προκαλούσε, όταν οδηγούσε έτσι. Επέλεξε να πιει αλκοόλ και να οδηγήσει.

Τώρα εγώ πρέπει να πεθάνω εξαιτίας αυτής της επιλογής.
Γιατί; Γιατί το κάνουν οι άνθρωποι αυτό μαμά;
Ξέρουν ότι καταστρέφουν ζωές;
Ξέρουν τον πόνο που νιώθω;
Είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια... Πες στην αδερφή μου να μην φοβάται...
Πες στον μπαμπά να είναι δυνατός. Και όταν πάω στον παράδεισο, να βάλετε στο μνήμα μου την ταμπέλα: "Το κοριτσάκι του μπαμπά".

Κάποιος θα έπρεπε να τον είχε διδάξει, ότι είναι τεράστιο λάθος να πίνεις και να οδηγείς. Αν το είχαν κάνει οι γονείς του, θα ήμουν τώρα ζωντανή.
Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο δύσκολη μαμά...
Έχω αρχίσει να φοβάμαι...
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απροετοίμαστη... είμαι τόσο απελπισμένη...!
Μακάρι να μπορούσες να με κρατήσεις αγκαλιά μαμά, έτσι που είμαι ξαπλωμένη και πεθαίνω...
Μακάρι να μπορούσα να σου πω πόσο σε αγαπάω...

Σε αγαπάω μαμά... Αντίο... "

[Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια Δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε ένα δυστύχημα. Ενώ η κοπέλα πέθαινε, ψιθύριζε αυτές τις λέξεις...και η Δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη...]

Έτσι ξεψύχησε στην άσφαλτο η Αλίκη...

Ίσως σήμερα ο δολοφόνος της να κοιμάται ήσυχος...!
Δεν έχετε δικαίωμα να παίζετε με τη ζωή σας και τις ζωές των άλλων. Αλκοόλ και οδήγηση σημαίνει θάνατος, κι οι χαμένες ζωές δε γυρίζουν πίσω μόλις ξεμεθύσετε...!

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Glory - glory Manchester



Η Manchester United είναι από εχθές η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης, κατακτώντας το 3ο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της. Επικράτησε στα πέναλτι με 6-5, της Chelsea, σε ένα κυριολεκτικά μεγάλο τελικό. Η κανονική περίοδος έληξε 1-1.
Οι ομάδες είχαν από ένα ημίχρονο υπεροχής. Παρόλο όμως που το πρώτο ημίχρονο ανήκει στη Manchester,επειδή στο τελευταίο δεκάλεπτο έριξε την απόδοσή της περιμένοντας να τελειώσει το ημίχρονο, δέχτηκε την ισοφάριση. Έτσι στο δεύτερο ημίχρονο η Chelsea μπήκε με καλύτερη ψυχολογία και έπαιξε καλύτερα. Όμως επειδή καμία από τις δύο ομάδες δεν κατάφερε να μετουσιώσει σε γκολ τις ευκαιρίες που δημιούργησε, τόσο στο δεύτερο μέρος όσο και στη παράταση, ο αγώνας οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί η Manchester έχασε ένα πέναλτι με τον Christiano Ronaldo, ενώ η Chelsea δύο με τους Anelka και Terry.
Καλύτεροι πάικτες ήταν από Manchester ο Ronaldo ενώ από Chelsea οι Terry και Lampard.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως οι Άγγλοι πριν από λίγους μήνες αποκλειστήκαν από το Euro2008 και τι έκαναν; Στείλαν 2 ομάδες στο τελικό του Champions League. Μαγκιά τους!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Μεγάλοι Έλληνες

Πολύ έξυπνη η νέα παραγωγή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ «ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ». Πρόκειται για μία παραγωγή που θα φέρει αρκετή τηλεθέαση στο κανάλι βασισμένη σε παραγωγή για τους Βρετανούς από το BBC.
Ο κόσμος ήδη έχει ψηφήσει τους 100 "μεγαλύτερους Έλληνες" και περιμένουμε να δούμε πλέον τη σειρά με την οποία βγήκαν. Οι δέκα πρώτοι σε ψήφους θα αναμετρηθούν στη τελευταία εκπομπή οπού ο κόσμος θα μπορέσει να ψηφήσει τη σειρά και να βγει έτσι ο πρώτος.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θεωρεί σπουδαιότερο ο σύγχρονος Έλληνας. Αν θα διαλεχθεί, ο σπουδαιότερος, από τον κόσμο των γραμμάτων, των τεχνών ή των επιστημών ή θα ανήκει στη πολεμική ιστορία της Ελλάδας.
Προσωπικά, ρίχνοντας μια ματιά στον κατάλογο των 100 ονομάτων είχα τις εξής αντιρρήσεις:
α) ο Όθωνας δεν ήταν Έλληνας. Δεν είχε καν ελληνική παιδεία. Ήταν Αυστριακός που τον φέρανε για να γίνει βασιλιάς. Ας έβαζαν στη θέση του τον Ρεχάγκελ, πιο πολλή δουλειά έχει κάνει για τη χώρα.
β) ο Άγνωστος Στρατιώτης, δεν είναι συγκεκριμένο πρόσωπο, είναι ένα γλυπτό, αφιερωμένο σε αυτούς που ανώνυμα έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Μνημεία σαν και αυτό υπάρχουν σε πολλές χώρες του κόσμου. Άρα δεν μπορείς να μπαίνει και αυτός σε μία τέτοια λίστα.
γ) Καταλαβαίνω στη λίστα να υπάρχουν ηθοποιοί και πολιτικοί που προσωπικά δεν μου λένε τίποτα, έτσι και αλλιώς υποκειμενικά ψήφισαν οι περίπου 38000 κόσμου που πήραν μέρος στην ψηφοφορία, αλλά να βάζουν μέσα στη λίστα άτομα σαν το Μαργιωρή Νικόλαο; Αν δεν τον ξέρετε δεν έιστε οι μόνοι. Εδώ ένα bio . Πάλι καλά που δεν έβαλαν και αστρολόγους στη λίστα. Έλεος δηλαδη!

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

Antitrust


Εχθές, μετά από χρόνια είδα ξανά την ταινία Antitrust. Πρόκειται για μία ταινία του 2001 με πρωταγωνιστές τους Ryan Phillippe, Tim Robbins, Rachael Leigh Cook(τί μάτια Θεέ μου) και Claire Forlani. Πρόκειται για την ιστορία ενός απόφοιτου του MIT, του Milo Hoffman, που προσλαμβάνεται από τον Gary Winston, τον Bill Gates της ταινίας, για να δουλέψει σε ένα project της εταιρίας του, την ΣΥΝΑΨΗ.
Η ταινία αυτή κάνει κυρίως γνωστή στο ευρύ κοινό την έννοια του ανοικτού κώδικα. Προσωπικά μου αρέσει σαν ταινία γιατί είναι όσο πιο κοντά έχει φτάσει μία ταινία στο τομέα του προγραμματισμού ποτέ . Δηλαδή δείχνει τον πρωταγωνιστή να μπαίνει σε ένα σύστημα και να χρησιμοποιεί εντολές linux,να γράφει κώδικα κλπ. Δεν δείχνει τρισδιαστατες πλατφόρμες που για να τις χακέψει κάποιος παίζει παιχνιδάκια(βλέπε Hackers).
Πάντα όταν τη βλέπω αναζωογονούμαι. Γεμίζω όρεξη για δουλειά. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί η ταινία αυτή περνά και άλλα μηνυματα, έστω και αν αυτά βγαίνουν από το στόμα του κακού. Η αγαπημένη μου ατάκα άλλωστε είναι:"This business is digital. You are one or zero, alive or dead!"
Εδώ να σταθώ στην ερμηνεία του Tim Robbins τον οποίο θαυμάζω σαν ηθοποιό. Είναι για άλλη μία φορά εξαιρετικός. Μάλιστα η ιδέα να τον κάνουν έτσι ώστε να μοιάζει στον Bill Gates είναι εξαιρετική.
Η ταινία αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και προφητική. Πολλά από αυτά που δείχνει τα είδαμε σε αυτά τα 7 χρόνια που μεσολάβησαν.
Είναι μία ταινία που σε πολλούς μπορεί να μη λέει τίποτα. Για εμένα όμως επειδή ήταν ένα ακόμα ερέθισμα για να ασχοληθώ με τον προγραμματισμό, αποτελεί την καλύτερη ταινία που έχω δει ποτέ.

Update: Μαντέψτε σε τι γλώσσα προγραμματισμού είναι φτιαγμένη η ΣΥΝΑΨΗ;

Πρόταση

Τώρα που σιγά σιγά η βενζίνη τελειώνει, ας χρησιμοποιήσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Να αδειάσουν και λίγο οι δρόμοι ρε παιδιά! Ίσως αυτός είναι ο τρόπος για να γίνει η Αθήνα πιο ανθρώπινη πόλη. Περιορισμένη βενζίνη σε όλους :P.
Πάντως πέρα από την πλάκα εχθές πχ η αττική οδός ήταν χάρμα για οδήγηση, λόγω του περιορισμένου αριθμού αυτοκινήτων.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Karate-kid goal!

Ο Mr. Miyagi θα ήταν περήφανος!

Αυτοί είναι οι εθνοπατέρες μας...

Εχθές το βράδυ στη Βουλή, σύμφωνα με ρεπορτάζ έγκυρου τηλεοπτικού σταθμού, γινόταν συζήτηση για την ακρίβεια. Το σύνολο των βουλευτών που παρευρέθησαν στην αίθουσα του κοινοβουλίου, δεν ξεπερνούσε τα 20 άτομα!!!
Το γελοίο της υπόθεσης είναι πως τη σχετική ερώτηση έκαναν 33 βουλευτές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πολλοί από τα οποίους δεν παρευρέθηκαν!!!
Φαίνεται πως για τους σύγχρονους "300" τέτοια θέματα δεν τους αγγίζουν.
Θα ρωτήσει κάποιος: "Και τι περιμένεις δηλαδή; Να δώσουν λύση τα 300 ξουφτέρια μας σε μία κρίση παγκόσμιου βεληνεκούς; " Η απάντηση μου είναι πως ναι αυτό περιμένω, αφού γι' αυτό πληρώνονται και συνταξιοδοτούνται μάλιστα μετά από 2 θητείες. Το τραγικό είναι πως πλέον δεν τους ενδιαφέρει ούτε να τηρήσουν τα προσχήματα. Οι μεν, έχοντας κάνει τη καρέκλα τους μοχλό πίεσης για τη κοινωνία, με τα ρουσφέτια, έχουν δημιουργήσει μία πελατιακή σχέση με τους ψηφοφόρους. Οι δε, με τις φωνές που μόνο φωνές μένουν γιατί "εμείς δεν συνεργαζόμαστε με κανένα". Όλοι τους, ξέρουν πως μετά από 4 χρόνια πάλι στη ίδια καρέκλα θα κάθονται. Άρα γιατί να σκοτίζουν το μυαλό με τόσο "μηδαμινά" προβλήματα;Εμείς τι θα κάνουμε; Θα τους ξαναψηφίσουμε!
Τελικά, όντως, όλα γύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν.