Διάβασα εδώ το παρακάτω κείμενο, το οποίο το θεωρώ συγκλονιστικό και γι αυτό το παραθέτω αυτούσιο:
"Μαμά, βγήκα με τους φίλους μου. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει:
«Να μην πιω αλκοόλ...».
Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό, που τόσο γλυκά με είχες συμβουλέψει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή. Όταν το πάρτι τέλειωσε, όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου. Ήμουν σίγουρη ότι θα φτάσω σπίτι χωρίς πρόβλημα...
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε...!
Τώρα είμαι εδώ, ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να λέει:
"Το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο".
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή. Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι "Αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει".
Είμαι σίγουρη ότι το παιδί δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα προκαλούσε, όταν οδηγούσε έτσι. Επέλεξε να πιει αλκοόλ και να οδηγήσει.
Τώρα εγώ πρέπει να πεθάνω εξαιτίας αυτής της επιλογής.
Γιατί; Γιατί το κάνουν οι άνθρωποι αυτό μαμά;
Ξέρουν ότι καταστρέφουν ζωές;
Ξέρουν τον πόνο που νιώθω;
Είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια... Πες στην αδερφή μου να μην φοβάται...
Πες στον μπαμπά να είναι δυνατός. Και όταν πάω στον παράδεισο, να βάλετε στο μνήμα μου την ταμπέλα: "Το κοριτσάκι του μπαμπά".
Κάποιος θα έπρεπε να τον είχε διδάξει, ότι είναι τεράστιο λάθος να πίνεις και να οδηγείς. Αν το είχαν κάνει οι γονείς του, θα ήμουν τώρα ζωντανή.
Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο δύσκολη μαμά...
Έχω αρχίσει να φοβάμαι...
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απροετοίμαστη... είμαι τόσο απελπισμένη...!
Μακάρι να μπορούσες να με κρατήσεις αγκαλιά μαμά, έτσι που είμαι ξαπλωμένη και πεθαίνω...
Μακάρι να μπορούσα να σου πω πόσο σε αγαπάω...
Σε αγαπάω μαμά... Αντίο... "
[Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια Δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε ένα δυστύχημα. Ενώ η κοπέλα πέθαινε, ψιθύριζε αυτές τις λέξεις...και η Δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη...]
Έτσι ξεψύχησε στην άσφαλτο η Αλίκη...
Ίσως σήμερα ο δολοφόνος της να κοιμάται ήσυχος...!
Οδήγηση μετά από χρήση Αλκοόλ...
Μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αφήγηση που ΠΡΕΠΕΙ να φτάσει στους Γονείς και τα Παιδιά όλου του Κόσμου:"Μαμά, βγήκα με τους φίλους μου. Πήγα σε ένα πάρτι και θυμήθηκα αυτό που μου είχες πει:
«Να μην πιω αλκοόλ...».
Μου είχες ζητήσει να μην πιω επειδή θα έπρεπε να οδηγήσω μετά, έτσι ήπια ένα αναψυκτικό. Ήμουν περήφανη για μένα, γιατί είχα ακούσει αυτό, που τόσο γλυκά με είχες συμβουλέψει πριν φύγω, να μην πιω αν πρέπει να οδηγήσω, σε αντίθεση με αυτό που μου έλεγαν οι φίλοι μου.
Έκανα τη σωστή επιλογή! Η συμβουλή σου ήταν η σωστή. Όταν το πάρτι τέλειωσε, όλοι μπήκαν στα αυτοκίνητά τους χωρίς να είναι σε θέση να οδηγήσουν. Εγώ πήρα το αμάξι μου. Ήμουν σίγουρη ότι θα φτάσω σπίτι χωρίς πρόβλημα...
Δεν μπορούσα να φανταστώ μαμά αυτό που με περίμενε...!
Τώρα είμαι εδώ, ξαπλωμένη στην άσφαλτο και ακούω έναν αστυνομικό να λέει:
"Το παιδί που προκάλεσε το δυστύχημα ήταν μεθυσμένο".
Μαμά η φωνή του ακούγεται τόσο μακρινή. Το αίμα μου είναι παντού στην άσφαλτο και εγώ προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να μην κλάψω. Ακούω τους γιατρούς να λένε ότι "Αυτή η κοπέλα δεν θα τα καταφέρει".
Είμαι σίγουρη ότι το παιδί δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα προκαλούσε, όταν οδηγούσε έτσι. Επέλεξε να πιει αλκοόλ και να οδηγήσει.
Τώρα εγώ πρέπει να πεθάνω εξαιτίας αυτής της επιλογής.
Γιατί; Γιατί το κάνουν οι άνθρωποι αυτό μαμά;
Ξέρουν ότι καταστρέφουν ζωές;
Ξέρουν τον πόνο που νιώθω;
Είναι σαν να με καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια... Πες στην αδερφή μου να μην φοβάται...
Πες στον μπαμπά να είναι δυνατός. Και όταν πάω στον παράδεισο, να βάλετε στο μνήμα μου την ταμπέλα: "Το κοριτσάκι του μπαμπά".
Κάποιος θα έπρεπε να τον είχε διδάξει, ότι είναι τεράστιο λάθος να πίνεις και να οδηγείς. Αν το είχαν κάνει οι γονείς του, θα ήμουν τώρα ζωντανή.
Η ανάσα μου γίνεται όλο και πιο δύσκολη μαμά...
Έχω αρχίσει να φοβάμαι...
Αυτές είναι οι τελευταίες μου στιγμές και είμαι τόσο απροετοίμαστη... είμαι τόσο απελπισμένη...!
Μακάρι να μπορούσες να με κρατήσεις αγκαλιά μαμά, έτσι που είμαι ξαπλωμένη και πεθαίνω...
Μακάρι να μπορούσα να σου πω πόσο σε αγαπάω...
Σε αγαπάω μαμά... Αντίο... "
[Αυτές οι λέξεις γράφτηκαν από μια Δημοσιογράφο που ήταν παρούσα σε ένα δυστύχημα. Ενώ η κοπέλα πέθαινε, ψιθύριζε αυτές τις λέξεις...και η Δημοσιογράφος τις έγραφε σοκαρισμένη...]
Έτσι ξεψύχησε στην άσφαλτο η Αλίκη...
Ίσως σήμερα ο δολοφόνος της να κοιμάται ήσυχος...!
Δεν έχετε δικαίωμα να παίζετε με τη ζωή σας και τις ζωές των άλλων. Αλκοόλ και οδήγηση σημαίνει θάνατος, κι οι χαμένες ζωές δε γυρίζουν πίσω μόλις ξεμεθύσετε...!