Hobbit

Ήρθε επιτέλους η μέρα να ξαναχαθούμε στον κόσμο του Tolkien! Κρατάω μικρό καλάθι μετά από ό,τι έχω ακούσει ήδη, αλλά περιμένω σαν τρελός αυτές τις σχεδόν 3 ώρες του Σαββάτου.

Titan Quest Gold

Σε όλο αυτό το διάστημα που σταμάτησα να γράφω πέρασαν από τα χέρια μου πολλά καλά games. Από τα πλέον ενδιαφέροντα, είναι το Titan Quest Gold. Το Titan Quest Gold είναι ένα πακέτο που περιέχει το πρωτότυπο Titan Quest και το expansion Immortal Throne. Η δημιουργός εταιρία, η Iron Lore, δεν τα κατάφερε και έκλεισε αλλά αυτό που παρέδωσε είναι ένας κορυφαίος τίτλος στη κατηγορία του hack and slash. To παιχνίδι δεν τα πήγε καλά σε πωλήσεις γιατί είχε πολλά bugs και το marketing του ήταν κακό. Η εταιρία προσπάθησε να διορθώσει πολλά issues, εξού και τα πολλά patches, αλλά μετά το κλείσιμο της ανέλαβε η κοινότητα εξαλείφοντας σχεδόν όλα τα issues.

 Είχα γράψει για ένα πρόβλημα που είχα προσπαθώντας να patchάρω το πρωτότυπο πριν 2,5 χρόνια στα XP. Τώρα δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Γενικά στο προηγούμενο PC είχα πολλά κολλήματα που τώρα δεν υπήρχαν, αν και προληπτικά πριν το ξεκινήσω απενεργοποίησα την επιλογή Hardware accelleration στα settings του ήχου.

Τεχνικά μιλάμε για τον κορυφαίο hack & slash τίτλο που έχει βγει ποτέ στο PC. Ακόμα και μετά το Diablo 3, και τη μικρή ενασχόληση μου στη beta του, το πιστεύω αυτό. Όμορφα περιβάλλοντα με μεγάλη ποικιλομορφία, ζωντανά χρώματα και τρομερή προσοχή σε λεπτομέρειες. Ειδικά σε υψηλές αναλύσεις και με τα γραφικά στο full, κάτι που πλέον δεν κοστίζει τόσο πολύ μιας και ο τίτλος είναι αρκετά παλιός, το οπτικό αποτέλεσμα είναι θεσπέσιο. Ο ήχος ικανοποιεί και τα κομμάτια του soundtrack που ακούγονται μέσα στο παιχνίδι είναι αρκετά καλά.

Σεναριακά, μη περιμένει κανείς κάτι φοβερό. Σε τέτοια παιχνίδια η ιστορία είναι εκεί για να σου δώσει λόγο να χαρείς το πολύ στιβαρό gameplay. Πιο συγκεκριμένα, η ιστορία του παιχνιδιού λαμβάνει χώρα στον αρχαίο κόσμο. Έχει χαθεί η επικοινωνία μεταξύ θεών και ανθρώπων και οι δρόμοι έχουν  κατακλυστεί από τέρατα. Ο ήρωας μας θα ταξιδέψει σε διάφορες γνωστές τοποθεσίες στην Ελλάδα, από όπου ξεκινά, στην Αίγυπτο και στη Βαβυλώνα προσπαθώντας αρχικά να ανακαλύψει το γιατί και έπειτα να σώσει τον κόσμο από τη καταστροφή.

Στα του gameplay το παιχνίδι τελειοποιεί τη συνταγή του Diablo. Απλό, με ψήγματα στρατηγικής, αλλά εθιστικό όσο λίγα παιχνίδια. Οι αντίπαλοι, πλην ίσως κάποιων bosses, πχ ο μεγάλος κακός του main campaign, είναι αρκετά εύκολοι στο Normal. Τα επιπλέον επίπεδα δυσκολίας ξεκλειδώνονται αφού τελειώσει  μία φορά το παιχνίδι και δεν πρόλαβα να τα δοκιμάσω. Οι δυνατότητες που δίνονται στον παίκτη για να φτιάξει το χαρακτήρα του τόσο μέσω skill tree όσο και μέσω αμφίεσης είναι κυριολεκτικά άπειρες.

Μειονέκτημα που θυμάμαι είναι το μικρό invemtory που σαν αποτέλεσμα είχε να αναγκάζεται ο παίκτης να επιστρέφει συχνά πυκνά στη πόλη για να πουλήσει τα καλύτερα από τα drops που είχε, κόβοντας έτσι ον ρυθμό του παιχνιδιού.

H Iron Lore, σε συνεργασία με το community του παιχνιδιού, παρέδωσε ένα τίτλο που βρίσκεται στην κορυφή της κατηγορίας των hack & slash. Για κάποιον που είναι λάτρης του είδους και ψάχνει κάτι σαν τα παλιά Diablo, στην τιμή που έχει φτάσει, είναι μία super πρόταση που θα προσφέρει πάρα πολλές ώρες διασκέδασης.

ERA - Ameno

Ναι! Μου κόλλησε από τη γνωστή διαφήμιση της μερέντας. Αλλά είναι αξιόλογο κομμάτι.

Dark Knight Rises

Επί της ευκαιρίας που πήγα και είδα τη συγκεκριμένη ταινία, αποφάσισα να επιστρέψω σε αυτό το blog με ένα post. Ξέρετε πως πάει, ανάλογα με τα κέφια μπορεί να γραφούν και άλλα posts ή μπορεί να κάνω και μήνες να ξαναγράψω.

Dark Knight Rises λοιπόν. Η ταινία που κλείνει μία από τις κορυφαίες τριλογίες στο σινεμά, το κάνει με άκρως ικανοποιητικό τρόπο. Ίσως να μιλάμε για τη καλύτερη ταινία της τριλογίας.

Η ταινία μας γνωρίζει με τον Bane, o οποίος αν και δεν είναι τόσο badass στα κόμικς, στη τριλογία είναι ο ισχυρότερος και καλύτερος villain. To χάος που δημιουργεί δεν έχει προηγούμενο. Το σενάριο στέκεται στο ύψος του και είναι γεμάτο με ανατροπές, έξυπνα δοσμένες -φωνάζουν Nolan-, αν και υπάρχει γκρίνια για κάποιες τρύπες αλλά και το τέλος της ταινίας. Δεν θα ήθελα να γράψω περισσότερα για το φόβο spoilers. Σκηνοθετικά, η ταινία είναι στα υψηλά επίπεδα που μας έχει συνηθίσει ο Nolan στις δύο προηγούμενες προσπάθειες.

O Christian Bale για ακόμα ταινία είναι πολύ καλός! Αποδεικνύει ότι είναι ο καλύτερος κινηματογραφικός Batman μέχρι σήμερα. Στη συγκεκριμένη ταινία παίρνει και περισσότερο χρόνο. Συγκλονιστικός είναι ο Tom Hardy. Παίζοντας τον villain της ταινίας παραδίδει έναν Bane που φοβάσαι να σταθείς δίπλα του, παρόλο τη μειωμένη εκφραστική δυνατότητα λόγω της μάσκας που φοράει. Ας μη κάνω σύγκριση με το Joker γιατί σε πολλούς μάλλον δε θα αρέσει. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί στέκονται στο ύψος τους και αποδίδουν αρκετά καλά τους ρόλους τους. Θετική εξαίρεση ο Michael Cane που αν και με μειωμένη παρουσία κάνει αισθητή τη παρουσία του με κάποια συναισθηματικά ξεσπάσματα, και αρνητική η Hathaway, που ο ρόλος της θα μπορούσε να μην υπάρχει, προσωπική άποψη αυτή.

Γενικά η ταινία μου άρεσε αρκετά. Το βάρος στους ώμους του Νolan ήταν αρκετά μεγάλο με όλο το hype που ο ίδιος δημιούργησε με τις προηγούμενες ταινίες. Παρόλ'αυτά τα κατάφερε μία χαρά και παρόλα τα λάθη, μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί η ταινία του καλοκαιριού.

TΣΣΚΑ-Ολυμπιακός 61-62

Έχει περάσει 1 ώρα και κάτι και αυτό που είδα δεν μπορώ να το πιστέψω. Ο Ολυμπιακός για 28' αγωνιστικά λεπτά, αν και προσπαθούσε έκανε πολλά λάθη, πλήρωνε την αφλογιστία, άποντοι 9 από τους 12 παίκτες του και φαινόταν να συμβιβάζεται με τη 2η θέση. Ξαφνικά με Μάντζαρη, Σλούκα, Κέσελι αρχικά, Παπανικολάου Πρίντεζη μετά, άρχισε να ροκανίζει τη διαφορά. Στο τέλος και με τύχη, με τις χαμένες βολές των Ρώσων, γύρισε το ματς με καλάθι στο τελευταίο δευτερόλεπτο και κατέκτησε το 2ο Ευρωπαϊκό στην ιστορία του!

Τέτοιο πράγμα, η διαφορά είχε φτάσει μέχρι και 19 πόντους στο 28,' προσωπικά, δεν έχω ξαναζήσει και ήταν κάτι που ούτε λογικό φαινόταν, ούτε το πίστευε κανείς, πλην βέβαια των ίδιων των παικτών και των προπονητών. Και απέναντι στη πληρέστερη ομάδα της διοργάνωσης.

 Με περίσσιο πάθος, θράσος και ψυχικά αποθέματα τεράστια, ο Ολυμπιακός έκανε μία απίστευτη ανατροπή!Χαλαρά θα μπορούσε να γίνει ταινία για αυτή την ομάδα. Επικό τέλος σε μία επική ευρωπαϊκή χρονιά!

Ανακοινώθηκε το Diablo 3... επιτέλους!

Η Blizzard ανακοίνωσε πως το Diablo 3 θα κυκλοφορήσει στις 15 Μαΐου! 10 χρόνια μετά το 1o sequel, το πιο διάσημο hack & slash franchise αποκτά ένα ακόμα μέλος! Παρόλo την ακριβή αρχική τιμή, 40 (στο εξωτερικό) και 60 € (στην Ελλάδα) για παιχνίδι PC και δη hack & slash είναι πολλά λεφτά, το παιχνίδι αναμένεται να πουλήσει σαν τρελό.

Baldur's Gate news

Tα Baldur's Gate είναι μια σειρά ορόσημο για τα cRPGs. Είναι η σειρά με την οποία αναδείχθηκε η Bioware, η δημιουργός εταιρεία της σειράς. Είναι ίσως η  καλύτερη προσπάθεια μεταφοράς των DnD κανόνων σε παιχνίδι PC.

Από ότι φαίνεται ετοιμάζεται ένα HD remake της σειράς ή, fingers crossed, ένα νέο Baldur's Gate. Πιο συγκεκριμένα δημιουργήθηκε η teaser σελίδα http://www.baldursgate.com/ η οποία στον κώδικά της σε σχόλια δίνει hints για, από ότι φαίνεται, ένα remake των θρυλικών τίτλων. Η developer εταιρία είναι η Beamdog, που ένας από τους ιδρυτές της ήταν παλιά στέλεχος στη Bioware.

Τα παιχνίδια βέβαια τα συγκεκριμένα είναι τεράστια και δεν ξέρω κατά πόσο ένα 3D remake αυτών είναι πιθανό. Προσωπικά θα ήθελα κάτι καινούργιο αλλά η ιστορία φαίνεται να τελειώνει στο expansion του 2ου τίτλου, το Throne of Bhaal και δεν ξέρω πως μπορούν να τη συνεχίσουν.

Ότι και να ισχύει από τα παραπάνω σαν νέο είναι φανταστικό! Το μυστήριο αναμένεται να λυθεί τις επόμενες μέρες.

Portal 2

Η Valve είναι μία εταιρία πολύ γνωστή για 2 κυρίως λόγους, τo steam και το Half-Life franchise. Ενώ λοιπόν οι fans περιμένουν το επόμενο επεισόδιο της σειράς Half Life, από το 2007, η εταιρία "αναλώνεται"  είτε στην ανάπτυξη του steam, είτε στη δημιουργία διασκεδαστικών co-op παιχνιδιών τύπου Left 4 Dead. Όμως που και που δημιουργεί και παιχνίδια στο σύμπαν του Half-Life. Η σειρά Portal ανήκει στη τελευταία κατηγορία και το Portal 2 είναι το τελευταίο μέλος της σειράς .

H σειρά Portal είναι ουσιαστικά puzzles πρώτου προσώπου. Με τη βοήθεια μίας συσκευής που δημιουργεί portals, τρύπες δηλαδή στους τοίχους ενός δωματίου που συνδέονται μεταξύ τους. Δηλαδή μπαίνεις απο τη μία και βγαίνεις κατευθείαν από την άλλη. Έτσι μπορείς να υπερκεράσεις εμπόδια που διαφορέτικά θα ήταν αδύνατο. Αυτό το απλό gameplay στοιχείο χρησιμοποιείται και στο 2 και ενσωματώνοντας και άλλα στοιχεία, δημιουργείται ένα game τριπλάσιας διάρκειας από τον πρώτο τίτλο. Επίσης η ιστορία είναι πολύ πιο προσεγμένη και ενδιαφέρουσα κρατώντας το ενδιαφέρον του παίκτη καθόλη τη διάρκεια.

Ο σκοπός του παιχνιδιού για μία ακόμα φορά είναι η κεντρική ηρωίδα, η Chell, να ξεφύγει από την εγκατάσταση της Aperture στην οποία βρίσκεται. Αν και τα δωμάτια είναι εκπληκτικά σχεδιασμένα και, όπως είπαμε, έχουν προστεθεί και άλλα στοιχεία πλυν του portal gun, ο τρόπος για να φτάσεις στην έξοδο του κάθε δωματίου δεν είναι κάτι το τρομερό. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ενώ δοκίμαζα κάτι εξεζητημένο, σε προκαταβάλλει η σχεδίαση για κάτι τέτοιο, η λύση ήταν κάτι πολύ πολύ πιο απλό. 

Γραφικά η Valve χρησιμοποιεί την Source engine, τη μηχανή γραφικών δηλαδή που χρησιμοποιεί από το Half Life 2 και μετά. Είναι πραγματικά απίστευτο πως μία μηχανή τόσο παλιά μπορεί ακόμα και σήμερα, 8 χρόνια μετά, να ξαφνιάσει ευχάριστα με τις δυνατότητές της. Η ομάδα δημιουργίας του τίτλου ξεζουμίζει τη μηχανή. Η μηχανή αποδίδει τέλεια ανεξάρτητα του τί γίνεται στην οθόνη του Η/Υ ή της τηλεόρασης μας, αν κάποιος το παίζει σε 360 ή PS3. Ηχητικά το παιχνίδι είναι επίσης εντυπωσιακό, με ένα όμορφο soundtrack ικανοποιητικά ηχητικά εφέ και ερμηνείες πραγματικά κορυφαίες από τους ηθοποιούς που δίνουν τις φωνές τους (περισσότερα στην επόμενη παράγραφο). Και σε αυτό τον τίτλο το τραγούδι στο τέλος έγραψε ο Jonathan Coulton, και αν και δεν είναι το ίδιο επικό με το αντίστοιχο του πρώτου Portal είναι πάρα πολύ καλο.

Ένα πράγμα που με εντυπωσίασε και έχει κάνει τόσο αγαπητό το τίτλο, όπως άλλωστε και κάθε τίτλο της Valve, είναι οι άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες που η τελευταία δημιουργεί. Είναι αυτοί που κρατάνε την ιστορία σε τόσο ψηλά επίπεδα. Χαρακτήρες με το δικό τους lore, ξεχωριστές προσωπικότητες. κάποιους από αυτούς μάλιστα δεν τους συναντάς καν στο παιχνίδι. Καταπληκτική δουλειά έχει γίνει και στην επιλογή των ηθοποιών και στη δουλειά που έχουν κάνει αυτοί. Ξεχωρίζουν οι Ellen McLain, παίζει ξανά την GlaDOS, J.K. Simmons που παίζει τον Cave Johnson τον ιδρυτή της Aperture Science και ο, καλυτερος όλων για μένα, Stephen Merchant που παίζει και τον πιο ενδιαφέρον NPC των τελευταίων χρόνων στα video games, τον Wheatley. Ειδικά στον τελευταίο οι ατάκες είναι μία και μία και σε συνεργασία με το υποκριτικό ταλέντο του Merchant, κάνουν τον χρήστη να ανυπομονεί για την επόμενη.

Το παιχνίδι έχει και co-op campaign για 2 άτομα. Αυτό είναι μία ξεχωριστή ιστορία και σκοπός είναι πάλι να τελειώσεις να υπερκεράσεις εμπόδια σε κατάλληλα  ιδιοφυή διαμορφωμένα δωμάτια . Για τον υπερκερασμό των εμποδίων απαιτείται η συνεργασία των 2 ατόμων που παίρνουν μέρος και η διασκέδαση είναι δεδομένη.

Τί να γράψει κανείς για το Portal 2; Ότι πρέπει να μιλάμε για ένα από τα 3-4 καλύτερα games της προηγούμενης χρονιάς είναι το μόνο σίγουρο. Οι μάγοι της Valve δίνουν ένα παιχνίδι πληρέστατό και πανέμορφο. Με χαρακτήρες ενδιαφέροντες και ευχάριστους η εταιρία δημιούργησε ένα διαμαντάκι κάνοντας την αναμονή για το επόμενο κεφάλαιο του Half-Life λίγο πιο υποφερτή.

Schaffer is back!

Πρόκειται ίσως για την είδηση του μήνα για τη βιομηχανία των video games. O Tim Schaffer ετοιμάζεται να φτιάξει ένα νέο adventure με χρήματα που έχει μαζέψει απoκλειστικά από τον κόσμο.



O Tim Schaffer είναι ένας από τους σπουδαιότερους game developers. Ήταν μέλος της άλλοτε κραταιάς στον τομέα των adventures, Lucas. Έχει πάρει μέρος στα 2 πρώτα Monkey Island, ενώ  ακόμα πιο ενεργό ρόλο είχε στα καταπληκτικά Day of the Τentacle,  Full Throttle, Grim Fandango. Την εποχή που μεσουρανούσε το PS2 έφτιαξε ένα από τα αρτιότερα 3D platforms το Psychonauts. Τελευταία ακριβή δημιουργία του ήταν το Brutal Legend, ενώ έχει και μικρότερου budget δημιουργίες όπως το Stacking. Ο τελευταίος τίτλος του είναι για το Kinect.

Χρησιμοποιώντας την πλατφόρμα της ιστοσελίδας Kickstarter έφτιαξε μία σελίδα με το παραπάνω video και περισσότερες πληροφορίες. Το φοβερό στην υπόθεση είναι πως το ποσό που ζητούσε υπερκαλύφθηκε σε μόλις 8 ώρες (μιλάμε για adventure έτσι; ) και πάει προς ολοταχώς προς τα 2 εκατομμύρια. Ήδη με ένα νέο video ανακοίνωσε πως στο adventure θα έχει καλύτερο ήχο, θα βγει σε περίσσότερες πλατφόρμες (Windows, Linux,Mac, iOS και Android ) αλλά και σε περισσότερες γλώσσες  ενώ θα είναι και DRM-free.



Ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι όλη η διαδικασία θα βιντεοσκοπείται και όσοι έχουν συνεισφέρει θα μπορούν να βλέπουν το πως πάει ο τίτλος, να δοκιμάσουν την beta έκδόση και να δίνουν feedback για το τί τους αρέσει και τί όχι.

Η κίνηση του Shaffer έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις αν ένα τέτοιο μοντέλο μπορεί να αλλάξει τη βιομηχανία. Είναι πολύ θετικό κάτι τέτοιο αλλά λίγο ουτοπικό. Για low budget τίτλους μία τέτοια πλατφόρμα μπορεί να είναι βάλσαμο αλλά κακά τα ψέμματα, όταν τα 'ακριβά'  σύγχρονα games φτάνουν να κοστίζουν 50 με 100 εκ. €, είναι πολύ δύσκολο ο κόσμος να υπερκαλύψει όλα τα έξοδα παραγωγής γιατί το αποτέλεσμα παραμένει αβέβαιο. Δεν είναι σίγουρο, ακόμα και αν μαζευτεί το ποσό ότι η διαδικασία θα ολοκληρωθεί επιτυχώς.

Επίσης η κίνηση και κυρίως η ανταπόκριση του κόσμου δειχνει πως ο κόσμος διψά για καλά adventures παιχνίδια, πράγμα που δεν καταλαβαίνουν οι publishers. Και αυτό είναι ίσως το πιο θετικό στην ιστορία αυτή.

Όπως και να έχει ο Schaffer επιστρέφει στον τομέα που μεγαλούργησε. Μακάρι όλη αυτή η περιπέτεια να τελειώσει επιτυχώς. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα ξέρουμε σίγουρα.

Jack Keane

Την πεθύμησα τη κατηγορία των adventures. Έτσι καπάκι μετά το Crysis κοιτώντας τις επιλογές μου είδα το Jack Keane. Tο εξώφυλλο που θύμιζε Monkey Island ήταν αρκετό για να με πείσει. Όταν το έτρεξα όμως, μία ανησυχία με έπιασε. To logo του δημιουργού ήταν γνωστό...Deck 13. Η δημιουργός του βαρετού Ankh 2. Όμως ευτυχώς έκανα λάθος. Το νέο πόνημα της εταιρίας είναι μέχρι στιγμής το καλύτερό της adventure.

Ο Jack Keane είναι ένας απατεωνίσκος καπετάνιος. Αφού τον βοηθήσουμε να δραπετεύσει από μία δύσκολη κατάσταση, λαμβάνει μία αποστολή, από τη βρετανική μυστική υπηρεσία (long story don't ask) και κάπως έτσι ξετυλίγεται μία ιστορία που είναι ενδιαφέρουσα, αν και καθόλου πρωτότυπη. Παρόλη την έλλειψη πρωτοτυπίας καταφέρνει να κρατήσει τον παίκτη καθόλη τη διάρκεια του τίτλου.Βοηθάνε πολύ και οι, άλλοτε έξυπνες και άλλοτε χαριτωμένες, ατάκες των NPCs αλλά και του Jack. Το παιχνίδι απότελείται από 13 ενότητες που αν και κάθε ενότητα είναι σχετικά μικρή το παιχνίδι είναι αρκετά μεγάλο σαν σύνολο.

Γραφικά το παιχνίδι είναι πολύ όμορφο. Παρόλο που η μηχανή γραφικών είναι παλιά, τη δουλειά της την κάνει τέλεια Χωρίς να δημιουργεί κάτι το εξαιρετικό ή εξωπραγματικό δίνει την αίσθηση που απαιτείται για ένα χιουμοριστικό adventure με πειρατική θεματολογία . Οι χαρακτήρες είναι αρκετά πρωτότυποι και καλοφτιαγμένοι.Το παιχνίδι περιλαμβάνει μία ποικιλία όμορφων τοποθεσιών με ωραία χρώματα  Ηχητικά είναι εξίσου καλό το παιχνίδι. Οι ηθοποιοί που δίνουν τις φωνές τους κάνουν τη δουλειά τους καλά, αν και λίγο με χάλασε η φωνή του Jack.

To Jack Keane δεν είναι το καλύτερο adventure όλων των εποχών. Όμως είναι ένα παιχνίδι που αποδίδει φόρο τιμής σε adventures του παρελθόντος και διηγείται μία ιστορία σωστά, χωρίς να καταφεύγει σε μπαλώματα, όπως πολλά σύγχρονα adventures. Οι χαρακτήρες με τις θεότρελες προσωπικότητες και οι εξίσου θεότρελες καταστάσεις που δημιουργούνται κάνουν τη παραμονή του παικτη στον τίτλο ακόμα πιο ευχάριστη.

Ενόψει 2012...

Η χειρότερη χρονιά της ζωής μου ανήκει στο παρελθόν και αν και δεν θα τη ξεχάσω, δεν θέλω να γράψω παραπάνω για αυτήν.

Φέτος όμως είναι μία άλλη χρονιά! Το αν θα είναι καλή θα το κρίνουν οι πράξεις μας και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Σίγουρα η κατάσταση της χώρας επηρεάζει αρνητικά, αλλά υπάρχουν στη ζωή πιο σημαντικοί τομείς από τα χρήματα.

Προσωπικά δεν θυμάμαι άλλη χρονιά να έχω τόση όρεξη να υλοποιήσω τους στόχους που έβαλα την 1η του μήνα. Δεν ξέρω τί θα καταφέρω αλλά θα το παλέψω όσο μπορώ. Θέλω να είναι μία χρονιά αλλαγών αν και δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι μου.

Καλή δημιουργική χρονιά να έχουμε και τα καλύτερα είναι μπροστά μας.