Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Ο μπάρμπας μου ο Παναής...



Το παραπάνω τραγουδάκι αποτελεί το νέο μου μουσικό "κόλλημα" αυτών των ημερών. Ρεμπέτικο κομμάτι, με μία πιο ροκ ενορχήστρωση, τραγουδισμένο από το γιό του Γιώργου Ζαμπέτα, τον Μιχάλη, ο οποίος πέθανε φέτος, ανήμερα Καθαρά Δευτέρα, 16 χρόνια ακριβώς μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Το τραγούδι μελωποιήθηκε το 2000 ενώ οι στίχοι είχαν γραφτεί 30 χρόνια πριν!!
Σε μία εποχή που όλα τα τραγούδια μιλάνε για σεξ και έρωτες και λοιπά κοινά, προσωπικά προτιμώ τα διαφορετικά, αυτά που λένε μια ιστορία, όπως το παραπάνω. Το επικό του στοιχείο είναι πως χρησιμοποιεί αργκώ διάλεκτο της εποχής του 1960. Μία άλλη, πιο ξενέρωτη, version μπορείτε να βρείτε εδώ.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν ειχα ακουσει αυτη τη βερσιον την ηξερα μονο απο την Αργυρώ Καπαρού εγώ δεν θα την έλεγα ξενερωτη αλλα διαφορετική από του Μιχάλη Ζαμπέτα που είναι πιο ροκ. Και όλα είναι θέμα γούστου....

Javatzis είπε...

Έχεις δίκιο δεν είναι ξενέρωτη. Θα έπρεπε να βάλω ''. Απλά είναι αρκετά διαφορετική, πιο ήρεμη από τη πρωτότυπη version.