World Basketball Manager

Σήμερα απέγκατέστησα το "Dungeon Runners", αφού έτσι και αλλιώς παίζω ένα action παιχνίδι αυτή την εποχή. Στην θέση του εγκατέστησα το ελληνικό παιχνίδι "World Basketball Manager" της MetaFin που μετονομάστηκε σε Icehole games.
Το συγκεκριμένο παιχνίδι το εγκατέστησα περισσότερο επηρεασμένος από την εποχή μεταγραφολογίας που περνάμε. Ο τίτλος αυτός θεωρούταν πριν δύο-τρία χρόνια ο καλύτερος στην κατηγορία του στον κόσμο. Μάλιστα έχει κυκλοφορήσει ένα patch που αντικαθιστά τα φανταστικά ονόματα με τα αυθεντικά.
Ακόμα έχει κυκλοφορήσει από την icehole games το "World Basketball Manager 2007" που από ότι λένε στο site έχουν αρκετές βελτιώσεις σε σχέση με το παλιό. Αν μου αρέσει το άλλο μπορεί να πάω να το αγοράσω και αυτό. Οι τύποι της icehole δεν σταματάνε εδώ καθώς ετοιμάζουν και το "Us and Them".

Α ρε μυαλά που μας κυβερνάνε!!!

Εχθές και σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι δούλευαν μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Το μέτρο αυτό έγινε για να μειωθεί η κατανάλωση του ρεύματος. Η κατανάλωση βέβαια όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά έφτασε σε σημείο ρεκόρ.
Λέω λοιπόν εγώ, με το φτωχό μου το μυαλό: Έστω μία αίθουσα σε μία δημόσια επιχείρηση.Υποτιθείστο, που έλεγε και ένας μαθηματικός στο λύκειο, ότι απασχολεί 15 άτομα. Για να δροσίσει ο χώρος να απαιτούνται 5-6 airconditions. Αν αυτά τα 15 άτομα σχολάσουν στις 12 και πάει ο καθένας σπίτι του, τι θα κάνει; Θα ανοίξει το κλιματιστικό του! Άρα κλείνουμε, αν κλείνουν, τα 6 για να ανοίξουν 15.
Τωρα αν ρωτήσουμε ένα παδί του δημοτικού σε ποιά περίπτωση καταναλώνεται περισσότερη ενέργεια, θα πει στην δεύτερη, βεβαίως βεβαίως. Εξού και το χθεσινό ρεκόρ κατανάλωσης. Τα τζιμάνια όμως, που κυβερνούν αυτό τον τόπο έχουν άλλη άποψη. Εκτός αν πατάνε στον καύσωνα για άλλους σκοπούς...

Πω πω ζέστη!

Βγήκα πριν 1 ώρα από το κτήριο που δουλεύω για να πάρω φαγητό. Λοιπόν, ή κάθομαι πολύ κοντά στο aircondition ή είχε γύρω στους 40 βαθμούς υπό σκιά! Έλεος, 4 η ώρα το απόγευμα;Ένιωθα το δέρμα μου να καίγεται και ας μην το έβλεπε ο ήλιος! Δηλαδή πόσο είχε φτάσει το δύωρο 12-2;
Στο meteo.gr λέει ότι το βράδυ θα έχει 36 βαθμούς στο κλεινόν άστυ. Ετοιμαστείτε για καυτή νύχτα ;)

Συναυλία στο Λυκαβηττό- Παρελκόμενα!

Η χθεσινή συναυλία στον Λυκαβηττό ήταν φοβερή. Η Dolores O'Riordan ήταν απλά απίστευτη. Η ενέργεια που βγάζει στη σκηνή είναι αστύρευτη και μιλάμε για μία γυναίκα 36 χρονών, που έχει γεννήσει(αν και δεν φαίνεται) 2 ή 3 παιδιά. Εγώ είμαι 10 χρόνια μικρότερος και βαριόμουν να σηκωθώ από την θέση μου για να πλησιάσω την σκηνή και αυτή δεν σταμάτησε να κουνιέται για 90 λεπτά. Τραγούδησε, χόρεψε, έπαιξε κιθάρα και φλογέρα(!!!).
Ξεκινώντας απ'την αρχή πρέπει να ομολογήσω ότι το πιο δύσκολο χθες ήταν το ανέβασμα στον λόφο του Λυκαβηττού. Φτάνοντας έξω από το θέατρο έσταζα από τον ιδρώτα...Οι πόρτες άνοιξαν στις 20:20 και αφού πιάσαμε καλές θέσεις περιμέναμε την έναρξη. Γύρω στις 21:00 μας λύθηκε η απορία γιατί κανείς δεν ήξερε ποιοι θα είναι το support group της συναυλίας, κρίμα γιατί κάπου είδα ένα από τα μέλη των C-Real(δυστυχώς όχι την τραγουδίστρια). Δύο τύποι με κιθάρες και μία κοπέλα με αρμόνιο αφού μας συστήθηκαν ως Palindromes προσπάθησαν, επί 40', να μας κοιμήσουν, δεν ξέρω γιατί, με τα τραγούδια τους. Στις 22:00, μπήκε η Dolores και έγινε χαμός. Άνοιξε το πρόγραμμα της, με το "Zombie", ποιό άλλο. Κάτι μου λέει πως κάθε συναυλία της μέχρι να σταματήσει θα αρχίζει με το συγκεκριμένο τραγούδι...3ο στη σειρά είπε το αγαπημένο μου "Animal Instict".Γενικά είπε όλα τα καινούργια της, ξεχωρίζω τα"Ordinary Day""When we were young" και ίσως το "Angel Fire", και όλες τις μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος.
Μου έκαναν εντύπωση αρκετά πράγματα. Πρώτα απ'όλα στο λοφάκι δίπλα από το θέατρο είχε μαζευτεί πολύς κόσμος (τζαμπατζήδες) και όχι μόνο δεν την πείραξε αλλά το διασκέδαζε και τους ευχαριστούσε που ήρθανε, όπως και εμάς άλλωστε. Επίσης σε κάθε παλιό τραγούδι τα κινητά και οι ψηφιακές παίρναν φωτιά. Τέλος , η φωνή της Dolores. Τι να πω, απλά απίστευτη.
Ακολουθούν photos από την συναυλία. Η ποιότητα τους πέφτει μαζί με την νύχτα. Α, ρε k750i τι μου 'κανες


Ο κόσμος μπαίνει στη συναυλία



Οι Palindromes και τα νανουρίσματα...


Η Dolores εν δράσει(1)


Η Dolores εν δράσει(2)

Το πήρα!!!!!!!!!!!!!

Η Dolores O'Riordan στην Ελλάδα

Έρχεται στην Ελλάδα η Ιρλανδή ΦΩ-ΝΑ-ΡΑ των, από ότι ακούγεται διαλυμένων, Cranberries. Η Dolores O'Riordan αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα και το world tour για την προώθηση της δουλειάς της περιλαμβάνει και την χώρα μας. Σήμερα θα έχει συναυλία στην Θεσσαλονίκη στην Μονή Λαζαριστών και μεθαύριο στην Αθήνα στο θέατρο του Λυκαβηττού.
Εγώ σήμερα μετά τη δουλειά πάω να αγοράσω εισητήριο για την δεύτερη συναυλία, και είμαι ενθουσιασμένος. Θα αγόραζα νωρίτερα αλλά άλλες υποχρεώσεις δεν με άφησαν, συν το ότι έπαιξε και το γεγονός να μην πάω καθόλου.
Οι Cranberries είναι από τα αγαπημένα μου rock συγκροτήματα, και σε αυτό μεγάλο ρόλο έπαιξε η φωνή της παραπάνω κοπελιάς. Τραγούδια όπως τα "Zombies"(respect), "Linger", "Salvation" γέμιζαν γήπεδα την προηγούμενη δεκαετία. Προσωπικό αγαπημένο τραγούδι είναι το "Animal Instinct". Η Dolores εκτός από τα πολύ καλά καινούργια τραγούδια της θα ερμηνεύσει και κάποια απο τα καλύτερα των Cranberries.
Όμως είμαι ενθουσιασμένος για ένα ακόμα λόγο. Η εν λόγω συναυλία, αν παρευρεθώ, θα είναι η πρώτη συναυλία ξένου καλλιτέχνη που θα έχω πάει. Στα 26 μου, κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η συναυλία ξεκινά στις 20:00 το Σάββατο. Όσοι πιστοί προσέλθετε....

Έχω Joost invitations

Πρόσφατα μου ήρθε το πολυπόθητο invitation για το Joost!!!!!!Αν θέλετε και εσείς invitation για να δείτε περί τίνος πρόκειται, κάντε ένα comment σε αυτό το post και δώστε το e-mail σας, εκτός αν μπορώ να το βρω από το προφίλ σας.
Θα σχολιάσω στο μέλλον το πρόγραμμα, δεν έχω προλάβει να το δοκιμάσω αρκετά...

Southpark returns! +Μία απορία

Είναι άνοιξη του 2004 και εγώ φοιτητής στο 7ο εξάμηνο Πληροφορικής και Τεχνολογίας Η/Υ στο ΤΕΙ Λαμίας. Σε ένα μάθημα( Τεχνολογίες διαδικτύου) της κατεύθυνσης την οποία ακολουθούσα, ο καθηγητής μας χωρίζει σε ζευγάρια και μας ζητά να κάνουμε εργασίες από τις οποίες θα πάρουμε και βαθμό για το μάθημα. Εγώ και το άλλο παιδί αποφασίζουμε να πάρουμε το θέμα για τα applets. Η εργασία έχει θεωρητικό κομμάτι, αλλά και πρακτικό στο οποίο πρέπει να φτιάξουμε ένα applet. Τρελαμένος εγώ με τα παιχνίδια, προτείνω να φτιάξουμε ένα. Ο άλλος μου λέει πως δεν έχει ιδέα από Java. Εγώ είχα κάνει κάτι εισαγωγικά μόνος μου αφού στο ΤΕΙ δεν διδασκόμασταν Java. Αφού πέρνουμε την έγκριση και από τον καθηγητή, μη μας πει κανένα κουφό στο τέλος, αρχίσαμε να προτείνουμε ιδέες. Εγώ πρότεινα ένα applet τύπου Sheep, είχα δει και κάτι flashάκια, και αφού και ο άλλος πείστηκε άρχισα να το κατασκευάζω. Μία εβδομάδα πριν το παρουσιάσουμε το έδειξα και στο άλλο παιδί και έιχε την φαεινή ιδέα να αλλάξουμε τα πρόβατα που είχα βάλει εγώ, με χαρακτήρες του Southpark. Μετά από κάποιες αλλάγές στον κώδικα γεννήθηκε το Southpark . O κώδικας της εφαρμογής εδώ (αφού μπείτε στη σελιδα δεξί κλικ και Save Link as στο rar αρχείο). Σκοπός του παιχνιδιού δεν είναι να βάλετε τους χαρακτήρες μέσα στο σχολείο αλλά να περάσουν από το κενό στον τοίχο
Αυτό το applet θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου αφού είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια μου στον κόσμο των applet αλλά και της Java γενικότερα. Δεν είναι κάτι αξιόλογο. Ούτε τότε ήταν. Η έλλειψη animation(φοβού τα threads...), το γεγονός ότι όλο το παιχνίδι βρίσκεται σε μία κλάση, οι ελλειπείς έλεγχοι που σαν αποτέλεσμα έχει κάποιοι από τους χαρακτήρες να πηδούν πάνω από την άκρη του τοίχου (λογω διαφοράς ύψους μεταξύ τους) και οι κοινές ατάκες ανεξάρτήτως χαρακτήρα το ρίχνουν πολύ. Θυμάμαι όταν κόντευα να τελειώσω, είχα γράψει στο όνομα μίας κλάσης το πρώτο γράμμα με μικρό και ο compiler δεν το χτύπαγε σαν λάθος αλλά δεν φόρτωνε τίποτα. Είχα χάσει δύο σαββατοκύριακα ψάχνωντας να δω τι φταίει δεν ήξερα και τόσο καλά Java τότε. Περιττό να πω για τις φωνές χαράς όταν το βρήκα.
Παρόλα αυτά έχω μία ΑΠΟΡΙΑ που όσοι ξέρουν ας βοηθήσουν. Στο αρχείο με τον κώδικα στο φάκελο pics δύο εικόνες οι wining και field είναι τύπου .JPG και όχι .jpg. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην τις φορτώνει το applet. Το περίεργο είναι ότι τοπικά τρέχει μια χαρά αλλά όταν το φορτώνω στο Internet.... Αν είναι λόγω case sensitive, τότε γιατί τοπικά τρέχει μια χαρά;
Επειδή πρόσφατα είδα το λάθος και το έλυσα μετονομάζοντας τις εικόνες, μου γεννήθηκε η ιδέα να το ξαναφτιάξω. Με αρκετό refactoring και νέα στοιχεία θα:
*Είναι τύπου JApplet για παραπάνω λειτουργικότητα

*Έχει animation

*Έχει εισαγωγική οθόνη

*3-4 πίστες

Έχω ενθουσιαστεί τόσο πολύ που σκέφτηκα να φτιάξω μέχρι και trailer αρκεί να σκεφτώ κάτι χιουμοριστικό.

Ο καλύτερος τελικός

Εισαγωγικά να πω ότι στο μπάσκετ υποστηρίζω την ομάδα του ΠΑΟΚ. Όμως προχθές έγινε ένα από τα καλύτερα και πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια που έχω δει ποτέ.
Το παιχνίδι δεν ήταν ποτέ σίγουρο προς την μία ή την άλλη πλευρά. Ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά με 7 πόντους δεν μπόρεσε να τελειώσει το παιχνίδι.
Είναι φοβερό το σασπένς που είχε το παιχνίδι χωρίς οι δύο ομάδες να παίξουν καλαπληκτικό μπάσκετ. Γιατί ούτε ο Παναθηναϊκός επαιξε καλά, με τα άπειρα χαμένα τρίποντα και την επιμονή του σε αυτά, ούτε και ο Ολυμπιακός με 10 στο σύνολο χαμένες βολές, και καμιά 10ριά χαμένα ριμπάουντ στην άμυνά του. Πάντως όσοι είδαν το παιχνίδι δεν ήθελαν να τελειώσει.
Ο Ολυμπιακός παρουσίασε ένα πολύ καλό πρόσωπο. Μία ομάδα που πελαγοδρομούσε σε όλη τη σεζόν, δείχνει αρκετά βελτιωμένη στους τελικούς. Στο προχθεσινό παιχνίδι αν και δεν είχε σε καλή βραδιά τον Ματσιγιάουσκας, τον Σχορτσιανίτη στον πάγκο και τον Άκερ στον κόσμο του, κόντεψε να πετύχει την νίκη της δεκαετίας. Κατα τη γνώμη μου θα μπορούσε να έχει τελειώσει το συγκεκριμένο παιχνίδι αρκετά νωρίς, αν δεν είχε τόσα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ.
Ο Παναθηναϊκός αντίθετα, παρουσιάζεται χωρίς καθαρό μυαλό και κουρασμένος στους τελικούς. Μέχρι τώρα αποδείχθηκε ότι δεν χρειάστηκε να φουλάρει για να φτάσει εδώ. Στο προχθεσινό παιχνίδι είχε δύο παίκτες μόνο σε καλή μέρα. Τον Τομάσεβιτς και τον Μπατίστ. Και όμως κέρδισε. Βέβαια ήταν τυχερός. Ειδικά στο τρίποντο του Μπατίστ τι να πει κανείς....
Πιστεύω πως εάν ο Παναθηναϊκός δεν παίξει πολύ καλά στο ΣΕΦ ώστε να κερδίσει, ο Ολυμπιακός θα μπορέσει στο επόμενο ματς του ΟΑΚΑ να πάρει τον τίτλο. Σκέφτομαι να το παίξω και στο στοιχημα....
Λίγα λόγια για τον άνθρωπο που τελικά καθόρισε τον νικητή, τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Αν και δεν έπαιξε καλά, σε δύο (τρεις μαζί με το φάουλ) φάσεις έδωσε την νίκη στην ομάδα του, αποδεικνύοντας οτι είναι μεγάλος παίκτης. Χαίρομαι που ο καλύτερος αμυντικός στην Ευρώπη είναι Έλληνας.

RealMyst

Σε αυτό το post θα γράψω για ένα από τα τρία καλύτερα adventures games που έχω παίξει στη ζωή μου. Μιλάω για το RealMyst, τα άλλα δύο είναι το Longest Journey και το Escape from Monkey Island. Μη με ρωτήσει κανείς πιο από τα τρία θεωρώ το καλύτερο,ούτε να τα βάλω σε μιά σειρά ,αφού και τα τρία είναι κορυφαία. Το review αυτό το κάνω γιατί από την στιγμή που έπαιξα το παιχνίδι, πριν 4- 5 χρόνια, ήθελα να γράψω κάτι για αυτό,είτε την λύση, είτε ένα review.
Το RealMyst είναι η διασκευή του πρωτότυπου Myst και βγήκε στα ράφια των καταστημάτων το 2000. Το παιχνίδι χρησιμοποιούσε την μηχανή γραφικών του Quake2 , δημιουργώντας ένα first person adventure πλήρως 3D. Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνολογία, ο κόσμος του παιχνιδιού ζωντάνευε αλλά και όμόρφυνε σε σχέση με το πρωτότυπο. Όμολογώ ότι δεν έχω παίξει το πρωτότυπο Myst, μου εχουν πει ότι υπερτερούσε από το remake σε άποψη ατμόσφαιρας, αλλά όταν έπαιξα το RealMyst μου την έσπαγαν αφάνταστα τα first person adventures επειδή μοιάζαν σαν slideshows . Αντίθετα στο συγκεκριμένο game η ύπαρξη του 3D κόσμου αλλά και το γεγονός ότι μάθαίνεις σιγά σιγά την ιστορία με τράβηξαν αμέσως. Εντύπωση μου είχε κάνει η αλλαγή καιρικών συνθηκών, δηλαδή έβρεχε και σταματούσε, ξημέρωνε-βράδιαζε κα αρκετά πρωτοποριακά για την εποχή
Οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι πολύ έξυπνοι και πρωτότυποι. Το δωμάτιο της βιβλιοθήκης στο κεντρικό νησί δίνει όλα σχεδόν τα στοιχεία που χρειάζονται για την ολοκλήρωση της περιπέτειας. Ακόμα περιέχει κείμενα για να καταλάβει ο παίκτης την μυστηριώδη ιστορία του παιχνιδιού.
Η ιστορία είναι καταπληκτική γεμάτη μυστήριο. Το φοβερό είναι ότι την καταλαβαίνει κανείς πλήρως μόνο προς το τέλος του παιχνιδιού. Βέβαια το παιχνίδι αφήνει πολλά πράγματα χωρίς εξήγηση που είτε εξηγούνται είτε όχι στα sequels της σειράς. Η ιστορία ξεκινάει με τον ήρωα ο οποίος πέφτοντας στο κενό (γιατί αραγε;)βρίσκει ένα βιβλίο που τον τηλεμεταφέρει στο κεντρικό νησί του παιχνιδιού. Εξερευνώντας το νησί βρίσκει ην βιβλιοθήκη και μαθαίνει τί πρέπει να κάνει καθώς και κομμάτια από την ιστορία.... Δεν γράφω κάτι παραπάνω για να μην χαλάσω την έκπληξη σε όποιον θελήσει να το παίξει.
Δεν είναι τυχαίο που το πρωτότυπο θεωρείται ο ιδρυτής του είδους των first person adventures και όλα τα παιχνίδια του είδους προσπάθησαν να του μοιάσουν. Το γιατί φαίνεται και σε αυτό το παιχνίδι.Παρόλο που η σειρά είχε άλλες 3 συνέχειες (5 μαζί με το URU και το MystOnline), κανένα άλλο της σειράς δεν με εντυπωσίασε τόσο. Προσωπικά το τερμάτισα σε ένα Σ/Κ και χωρίς να δω καθόλου λύση, ίσως και για αυτό να εντυπωσιάστηκα τόσο.
Τελειώνοντας, το προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε φίλο των adventures, που δεν το έχει παίξει ακόμα.

Είναι οριστικό: Είμαι γκαντέμης

Η προϊστορία
Πριν από καιρό είχα βρει στο Internet για το Joost. Τζάμπα δορυφορική τηλεόραση, από τους δημιουργούς των Skype και Kazaa. Πολύ καλή φάση. Έκανα subscribe αμέσως και άρχισα να ψάχνω για invitation. Για όσους δεν ξέρουν τα invitations είναι προσκλήσεις από όσους είναι ήδη χρήστες, για να δεις την beta έκδοση του Joost .
Κάθε μέρα κοίταγα το mail μου μέχρι να μου στείλει κάποιος από όσους το ζήτησα...
Το γεγονός
Σήμερα το πρωί μου ήρθε επιτέλους το πολυπόθητο invitation. Το ανοίγω και άθελα μου πατάω κάποιο link.Και τότε βγαίνει σελίδα με το κειμενάκι της παρακάτω εικόνας.


Ε, όχι ρε γ@μώ την γκαντεμιά μου. Από όλα τα links του e-mail βρήκα να πατήσω το Unsubscribe, άντε πάλι από την αρχή δηλαδή.
Βέβαια, έστειλα mail στο customer support, αλλά πρέπει να έχουνε κάμποση δουλειά και θα περιμένω αρκετό καιρό. Άλλη ιδεα θα ήταν να κάνω με άλλο mail subscribe αλλά πάλι να ζητήσω invitation, αλλά υπολογίζω πως θα περιμένω το ελάχιστο δύο εβδομάδες. Ευτυχώς έχω κάνει request για invitations και από αλλού αλλά το πότε θα μου απαντήσουνε είναι μια πολύ καλή ερώτηση.
Τελειώνοντας να δηλώσω, για έμφαση, ότι αισθάνομαι ποοοολύ γκαντέμης

Πόνος στη μέση

Το Σάββατο το πρωί πήγα με την αδερφή μου και ένα φίλο να αγοράσω ποδήλατο γυμναστικής. Διότι είπα: "Νους υγιής εν σώματι υγιή","Για σένα νοιάσου και γυμνάσου" κλπ. 30 κιλά, το άτιμο. Αυτοκίνητο δεν υπήρχε διαθέσιμο. Ε, τι ήθελα να το παίξω παλικάρι. Το σήκωσα, με τα καλογυμνασμένα και γεμάτα μύες χέρια μου (ακούω γέλια ή μου φαίνεται), και το πήγα 5 μέτρα. Το κακό είχε πλέον γίνει. Με έπιασε ένας πόνος στη μέση και δεν λέει να με αφήσει από τότε. Ευτυχώς το υπόλοιπο κουβάλημα το έκανε ο φίλος. Άτιμη αγυμνασιά!
Το θετικό είναι ότι κάθε μέρα πονάω και λιγότερο. Ήλπιζα βέβαια να μου έχει περάσει ο πόνος μέχρι σήμερα, αλλά διαψεύθηκα.Δεν πειράζει, υπομονή. Τι διάβολο, επιδημία έχει πέσει;

Πέθανε ο Σωτήρης Μουστάκας

Πέθανε σήμερα ο τελευταίος, για μένα, μεγάλος ηθοποιός. Ο Σωτήρης Μουστάκας, κυπριακής καταγωγής άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το τελευταίο <<ιερό τέρας>> του ελληνικού θεάτρου. Σαν αξία, τον θεωρώ ισάξιο του Ηλιόπουλου, του Κωσταντάρα, του Σταυρίδη καθώς και άλλων κορυφαίων Ελλήνων ηθοποιών που αν ζούσαν στην Αμερική θα είχαν από μία ντουζίνα Oscar έκαστος. Άλλωστε ο Μουστάκας ήταν από τους λίγους Έλληνες που έχουν μία υποψηφιότητα για oscar β΄αντρικού ρόλου για τον ρόλο του στην ταινία "Ζορμπάς".
Ταλαιπωρούνταν από καρκίνο στον προστάτη τα τελευταία χρόνια. Ας είναι ελάφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

Φάρσα το ολλανδικό reality

Φάρσα τελικά αποδείχθηκε το ολλανδικό reality με τους νεφροπαθείς . Το ολλανδικό δίκτυο ήθελε απλά να καταδείξει το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην Ολλανδία, και όχι μόνο. Αρκετά έξυπνο και πρωτότυπο.
Πάντως όπως είχα γράψει και στο post για το θέμα αυτό, ακόμα πιστεύω πως στο μέλλον θα γίνουν πραγματικότητα ένα show παρόμοιο αλλά και πολύ χειρότερο. Όταν βλέπεις πως υπάρχουν άνθρωποι που ξεφτιλίζονται τρώγοντας σκουλήκια για τα λεφτά δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις που οδηγούνται τα πράγματα...

Για την Αμαλία (2)

Ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατί την ιστορία της Αμαλίας την έμαθα μόλις εχθές το μεσημέρι από φιλικά προσκείμενο blog. Μεχρι το βράδυ είχα διαβάσει μεγάλο μέρος απο το blog της και είχα μάθει για την κινητοποίηση της ελληνικής blogόσφαιρας σήμερα.Βέβαια τον τελευταίο καιρό βλέπω σπάνια ειδήσεις αλλά αυτό υποθέτω πως δεν με δικαιολογεί...
Ευχαρίστησα το Θεό που το έμαθα έστω και τελευταία στιγμή ώστε να συμμετάσχω και εγώ στην όλη διαδικασία.Γιατί, όπως όλους μας, με άγγιξεη ιστορία της.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει και ας μην ξεχάσουμε ποτέ την δύναμη και τον αγώνα αυτής της κοπέλας. Μακάρι να πετύχουμε κάτι καλό. Και μακάρι το θέμα να πάρει τις διαστάσεις που πρέπει και να προβληθεί κατάλληλα απο τα ΜΜΕ.
Είναι εντυπωσιακή η ανταπόκριση της ελληνικής blogόσφαιρας. Σίγουρα θα γίνει χαμός και με τα e-mail διαμαρτυρίας στους εθνοπατέρες(πανάθεμα τους). Άντε να δούμε.

Για την Αμαλία

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

• ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

• ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

• ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

• ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

• ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
  

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

• ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

• ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").